Blauwe wolk

Lang heb ik niks geschreven hier, simpelweg omdat ik de tijd er niet voor vond maar ook niet maakte. Inmiddels zijn we de trotse ouders geworden van ons tweede zoontje Luca. Wie had dat gedacht na alles wat we met Noah hadden doorgemaakt in de eerste maanden. 

Luca is een ander kindje dan Noah, logisch want dat zijn ze ook maar we kunnen nu écht genieten van de kraamperiode. Dit kon bij onze eerste niet, hij huilde 15 uur per dag, raakte met 3 weken vanwege de vele onrust in het ziekenhuis en moest koemelkallergie testen doorstaan, kreeg eczeem en had last van verborgen reflux waarvoor hij medicatie kreeg. Luca is zo relaxed, huilt alleen als hij honger heeft of laat zich horen als er wat dwars zit, uiteraard heeft hij ook last van krampen maar zoveel minder. We voelen ons haast schuldig over het feit dat we nu durven genieten.. 

De combinatie van 2 kids vind ik ook nog wel een uitdaging. Luca slaapt niet echt in z’n eigen bed overdag - iets met huid honger - dus hij zit veel in de buidel (gelukkig bestaat dit!!) bij mij en doet daar veelal z’n slaapjes in of in de wagen/maxicosi. Dat is voor onze oudste ook wennen en eist op de moeilijkste momenten mijn aandacht op of doet juist iets wat niet kan. Merk aan mijzelf dat hij sneller op mijn zenuwen werkt daardoor en ik soms scherper uit de hoek kom dan ik wil.. heb je het weer mijn schuldgevoel. Een potje (mee)janken met hem helpt en lucht soms op. Maar hoe ga ik dit nu weer doen?! 2 kids, 2 andere karakters en 2 verschillende ritmes.. ik denk dat ik niet te veel van mezelf moet verlangen, de boel soms de boel moet laten en hey we zijn pas 4,5 week een gezin van 4.