Consternatiebureau1

Hoi mijn spekkie, lekker jong, Hollands welvaren!

Niks fijner toch dan een gezonde, vrolijke, actieve twee maanden oude baby te hebben die niet super veel krampjes heeft, alleen maar krijst en alleen maar op de arm wil liggen?

Zou je denken ja, maar dan is er zoiets als het consternatiebureau a.k.a. cb.

Twee maanden dus we gingen weer meten, wegen en hij kreeg de verrekte spuitjes. Nodig maar leuk is anders.

Meneer weegt een spec(k?)taculaire 6980 gram en is 61 cm. Een flinke vent dus ?. 

Na wat gebabbel van mevrouw de verpleegster begon ze over de iedereen welbekende curve. Oei oei hij was toch echt te zwaar..

Say what??? Een baby??? Doe eens normaal!! Madam de vp ging wel even op internet zoeken naar andere voeding (hij krijgt hero standaard), voor hongerige baby’s. Die hebben ze al meer dan 3 jaar niet meer bij Hero want ja dat weet ik dus van Lexi... maar goed ik denk laat haar maar zoeken en zoeken?. Ze geloofde me namelijk niet, dan niet ****... Ik bedoel als iets 3 jaar uit de handel is en je weer dit bij het cb niet eens ben je ook koekoek...

Vervolgens door met nutrilon, ik zeg tegen haar dat ik niet op een ander merk over ga. Ik ga echt niet als alles goed gaat, hij goed eet en groeit een ander merk proberen met krampjes tot gevolg. Ik bedoel, waarom??? 

Ze bleef erbij dat het beter was en hij toch echt te zwaar was. Ik heb nogmaals gezegd dat ik het laat zoals het is omdat hij tevreden is en het goed doet. 

Maar dan wordt hij een dik kind! Is Lexi ook dik? 

Nou toen heb ik haar vriendelijk verzocht de spuiten te zetten en besloten nooit meer te gaan.

Huisarts gebeld of zij de spuiten wilde zetten en dat is dus nu geregeld. Ik ben er echt klaar mee, ik ben de moeder, die weten het toch echt het beste! Daarnaast hoef ik geen betutteling, hoef ik geen betweter tegenover me die van niks weet en hoef ik niet belerend toegesproken te worden. 

Je moet maar een onzeker type zijn ook, dan krijg je het toch niet meer geregeld? Laat het cb zich maar bezig houden met de dingen die echt belangrijk zijn, tevreden kindjes en tevreden en zekere ouders. Laat ze zich bezig houden met vooral benoemen wat goed gaat en een helpende hand bieden waar nodig.

Hoe vaak ik gehoord heb na een vraag ‘Moet je zelf even kijken’, hoe vaak ze belerend en vervelend doen, hoe super vies en stoffig het daar is, hoe ouderwets er gedacht wordt... Nee mijn kinderen zijn goed zoals ze zijn en nee, wij komen daar nooit meer! 

De groeten en bedankt voor niks!