Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.
Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.
Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!
Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!
Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.
SuzeM
?
Breintje
Mijn zoon heeft ook mijn achternaam. Misschien ben ik erg feministisch opgevoed, of zit het gewoon vanzelf al in mijn karakter of heel misschien heb ik te veel relaties stuk zien gaan en vrouwen met intense spijt; hoe dan ook, nog voor ik zwanger was van de eerste gaf ik bij mijn toenmalige partner aan dat, mochten we kinderen krijgen, ik graag mijn achternaam wilde geven (ík draag het 9 maanden in mijn lichaam, ík ben degene die helse pijnen moet doorstaan om het kindje uit dat lichaam te krijgen; dus ík wil ook de “credits”;-)), hij vond het allemaal best. Zijn ouders hadden het er wel verschrikkelijk moeilijk mee. Nu zijn we uit elkaar en ben ik alleen maar nog blijer dat mijn zoon mijn achternaam draagt.
SuzeM
Poeh wat heftig dat jullie zoveel vragende blikken gekregen hebben.
SiBo
Herkenbaar. Bij ons koos mijn partner om moverende redenen voor mijn achternaam. Veel vragen blikken gekregen. Maar vooral ook blikken: ja ja, dat zal, dus je pártner heeft gekozen... Hij heeft meermaals vragen gekregen over dat ik dan dus wel erg dominant zou zijn, en hoe groot mijn duim was... En dat terwijl het voor mij niet eens echt uitmaakte. Maar het is zo gebruikelijk dat de achternaam van de vader gekozen wordt, dat je wel met verdomd goede redenen moet komen om daar van af te wijken...