Ode aan mijn kraamzorg

Bijna 12 jaar geleden. Daar stond ze voor een dichte deur. Opgeroepen voor een thuisbevalling maar op t laatste moment werd het een ziekenhuis bevalling. Een paar uur later werd ze opnieuw opgeroepen toen wij weer naar huis mochten. Een vrouw van middelbare leeftijd die zich wat op de achtergrond hield met de visite. Wat kleine suggesties rondom onze dochter gaf en mij de 1e dag subtiel naar bed stuurde. De volgende dag haar ding deed in het huishouden. Mij van de grootste bekers thee voorzag en ondersteunde in de bv die nog niet zo lekker ging. En toen kwam de verloskundige en moesten we terug naar t ziekenhuis vanwege dat onze dochter te geel was. Hoe ontzettend mooi de kraamzorg schakelde, de rust hielp bewaren met opnieuw een tas in te pakken. ( ik had net die morgen de vluchttas al uitgepakt) en hoe ze vroeg of ze met ons mee mocht naar het ziekenhuis, want in al haar jaren ervaring had ze dit nog nooit meegemaakt. Daar stond ze die dag aan onze zijde, regelde een kolf voor mij toen onze dochter aan t infuus lag en onder de uv lamp. Regelde een lunch en vertrok pas ver na haar werkuren toen ik aan t eind van de dag op kraamafdeling lag. Een paar dagen later mochten we weer naar huis, en daar stond deze vrouw opnieuw. Via de verzekering heb ik coulance gehad en een verlenging van mijn kraamweek, en wat heeft deze vrouw goed voor ons gezorgd. Ontbijt lunch koffie thee het huishouden en de zorg voor ons dochter. De nodige tranen vloeide toen het tijd was om afscheid te nemen. En beloofd was om nog eens op de koffie te komen. 3 maanden later stopte daar een moter. En daar stond ze zoals beloofd.. Ook hierna hielden we contact via Facebook en messenger.

Zwanger van de 2e benaderde ik haar via fb en ze liet weten dat ze inmiddels voor een ander kraambureau werkte en dat ze met alle liefde bij ons terug kwam. Dat leek even anders te lopen door opnieuw een opname met uv lampen en hoe ze eigenlijk vrij zou zijn met kerst, was ze daar toch toen we naar huis mochten en heeft ze heerlijke kerstmaaltijd gemaakt. En opnieuw een week gelachen en gehuild en in de watte gelegd en opnieuw tranen bij haar vertrek.

Opnieuw zwanger en hoewel er geprobeerd zou worden dat deze geweldige kraamverzorgster opnieuw bij ons zou komen, werd het personeelsgebrek merkbaar, en werd er iemand geregeld vanuit een andere locatie. De kraamweek verliep verder prima, haar werk was goed alleen die klik was er minder. Maar ik heb er geen negatieve terugblik op. Je heb nu eenmaal wat meer met de een als met de ander 

En daar kwam nr 4. Omdat we nog steeds contact hadden op fb en messenger was de 1e kraamverzorgster helemaal op de hoogte van de situatie van onze 4e ( zie mijn andere blogs) en is er vanuit t kraambureau ook alles aan gedaan dat zij weer zou komen. En daar was ze weer. Opnieuw werd ik na een week ziekenhuis in de watten gelegd. Heeft ze met de kinderen nog sneeuwpoppen gemaakt in de tuin en kookte en deed het huishouden. Vaak genoeg kreeg m'n vriend te horen nee blijf maar zitten ik schenk wel thee in, want de kraamweek was in haar ogen niet alleen voor de pasbevallen vrouw, maar voor het hele gezin. 

Op naar nr 5. Deze geweldige vrouw was inmiddels een zzper geworden en jammergenoeg zat ze al vol, we konden geen beroep op haar doen. Dus we bleven bij het kleinschalige kraambureau waar ze eerder werkzaam was. Na 4 fantastische kraamweken begon de 5e met een hobbel. Tijdens de hectische bevalling weigerde de kraamzorg te komen, ze kwamen niet alleen voor t opruimen.. 

Achteraf was ze een duidelijk missend in het proces en de extra handen van de verloskundige. En na de dagen in het ziekenhuis was daar een kraamverzorgster uit een andere locatie als ik was ingeschreven, voor het eerst kreeg ik een negatieve ervaring. Deze vrouw had binnen een paar uur commentaar over onze opvoeding huishouden en keuzes. ( ik heb bijvoorbeeld een pesthekel aan rompers met een lange mouw en er een laag overheen moet, dat gepriegel..) nooit heb ik commentaar gehad. In het ziekenhuis niet of in een van m'n andere kraamweken, maar nu MOEST ik maar rompers met langs mouw kopen, het ging om mijn baby en niet om mij.. en zo waren er nog een aantal punten. Aan het einde van de dag gaf ik aan bij m'n vriend,  laat maar ze mag van mij wel weg blijven.. want anders heb ik morgen slaande ruzie met haar. Ik heb t kraambureau opgebeld en aangeven wat het probleem was. Ze waren blij met de feedback en regelde iemand anders wel met de vraag mag ze een uur later beginnen want ze komt niet uit de buurt. En daar was een vrouw die perfect paste in ons gezin. De rust het vertouwen wat ze uitstraalde en mij de steun gaf die ik nodig had. Zo mooi was hoe de rust direct terugkeerde in huis. En waar ze nu 4 maanden later nog vragen mama komt petra nog een langs.. waarop in helaas teleurstellend moet antwoorden nee, is nu voor andere baby'sen mama's aan het zorgen.. 

In de praktijk met 5 kinderen ken je de verzorging en lichamelijk ben ik altijd zo weer in de benen. Maar vaak word de mentale ondersteuning in de kraamweek onderschat. Omdat we op dag 8 thuis kwamen had ik nog recht op basis uren maar door de opname ook op couveuse nazorg. Alleen door wederom personeelsgebrek kon deze  geweldige verzorgster de uren niet bieden. En werd t bemiddeld via de verzekering. Een ander kraambureau en een jonge meid werd er bij ons ingezet. En echt ze heeft ons super goed verzorgd. Ze miste alleen nog de levenservaring om de impact van start mentaal te ondersteunen. 

Ik kan oprecht zeggen na dat we de laatste tijd negatieve berichten werden gedeeld kan ik mij daar niet in vinden. Het is een uniek systeem in Nederland en ik ben er oprecht dankbaar voor.