Verbrand aan de soep: gehuil door merg en been

26 januari 2023 die dag vergeet ik nooit meer weer! 

Dennis kwam wat later thuis van zijn werk en ik had verse groentesoep gemaakt. Stokbroodje in de oven. Djairo zat lekker in het midden van de woonkamer te spelen met een roodachtig. Had inmiddels al een kwartier de soep uit staan. Had 2 kommetjes gepakt en deze gevuld met groente soep. Deze voor mijn gevoel ver genoeg op het aanrecht gezet. Ik ben ondertussen het stokbrood aan het snijden en breng deze naar de tafel. Daar zat Denley en Djairo zat nog midden in de woonkamer. Ik zeg tegen Denley dat hij nog even mag wachten en nergens aan mag zitten. Maar dan….. 

Ik hoor achter mij een klap en daar zo’n geschreeuw en gehuil dit ging door merg en been. Ik draai mij om en zie een soepballetje mijn kant op rollen en ze de wortel op de wang van Djairo hangen. Ik schiet volledig in paniek en pak Djairo op, haal de gootsteen leeg om hem daar onder de kraan te zetten. Dennis neemt Djairo van mij over en gaat naar boven onder de douche. Ik ben ondertussen in shock maar moet ook bellen ze moeten naar het ziekenhuis. Denley ziet op dat moment alles gebeuren maar blijft aan tafel zitten. Ik heb als een viswijf geschreeuwd naar hem dat hij mee naar boven moest ( totale paniek ) ik kreeg na een minuut of 5 iemand aan de lijn. We mochten gelijk komen met Djairo. 

Dennis is met Djairo naar het ziekenhuis, ik wacht thuis af. Ik bel een vriendin van mij op en mijn ouders. Later belt Dennis mij op dat ze naar Beverwijk moeten en dat hij thuis komt om spullen op te halen, hij mocht zelf rijden onder strikte voorwaarden. Dennis is met Djairo naar Beverwijk gereden en ik ben met Denley thuis gebleven. Heb Denley zo goed mogelijk alles proberen uit te leggen. Maar hoe leg je dat uit aan een kind van net 3? Hij heeft die nacht lekker bij mij gelegen, maar ik heb amper een oog dicht gedaan. 

Vrijdag Denley naar het kinderdagverblijf gebracht en door gereden naar Beverwijk, onderweg kreeg ik een foto van Dennis, Djairo lag onder narcose op de brancard. Ik voelde mij zo schuldig en brak in tranen uit. 

Eenmaal aangekomen kreeg ik een kruisverhoor van de verpleegster en Djairo lag lekker te slapen, ze hadden zijn dode huid weg gehaald en zijn wonden schoongemaakt. Op zijn pols had hij diepe 2/3de graads brandwonden en in zijn gezicht oppervlakkige 2de graads brandwonden. Hij had zalf op zijn gezicht gekregen wat zou zorgen dat het uiteindelijk als zwart eruit ging zien maar dat was goed en moesten we niet van schrikken. 

Dennis had Denley opgehaald en mijn ouders kwamen ook op bezoek van die gingen zondag op vakantie. Vrijdag heb ik met Denley bij een vriendin in Amsterdam geslapen en zaterdagochtend moesten wij op tijd in Beverwijk zijn voor verbandwissel dit moest elke dag, zalf en verbinden. Als dit goed ging mocht hij naar huis. Dit ging goed en hij mocht mee. Uiteindelijk was zijn gezicht snel genezen zijn pols duurde wat langer. Dit is een goed litteken geworden maar heeft gelukkig geen huidtransplantaties hoeven te hebben. 

Zo zie je maar ene ongeluk is echt in een klein hoekje.