Snap
  • opvoeding
  • column
  • hoofdredacteur
  • Column Laura

Waarom gedragen mijn kinderen zich alleen bij anderen?

...en zijn ze thuis niet te harden?

Vooropgesteld: ik heb drie lieve, leuke kinderen. Maar de zomervakantie komt er bijna aan en ze zijn op. Gewoon helemaal kapot. Dan denk je: lekker vroeg onder de wol doen, dan zijn ze morgen wel weer fit. Maar helaaaas, dat werkt dus niet zo. ‘S Avonds willen ze niet meer slapen, ze maken de godganse dag ruzie en zeuren non-stop om een filmpje/een ijsje/te warme kleding/te koude kleding… Het maakt eigenlijk niet uit waarover, als er over gezeurd kan worden, wordt er over gezeurd.

Afgelopen week kregen wij het thuis met opvang even niet rond. En dus waren daar onze lieve vrienden die wel een dagje op de kinderen wilden passen. Succes, dacht ik nog. Die komen van een koude kermis thuis, dacht ik nog. Maar goed, ik moest aan het werk, dus het was even niet anders.

Rond etenstijd stond ik weer op de stoep om het grut op te halen. En waar ikzelf altijd eind van de dag totaal overprikkeld ben van al het geschreeuw en getier, deed mijn vriendin vrolijk, energiek en ook nog leuk uitziend de deur open. En nu kwam het: ze hadden een heeeerlijke dag gehad. De kinderen hadden goed gegeten, waren uiterst beleefd geweest, hadden geen enkele keer ruzie gemaakt en hadden zelfs de hele woonkamer even opgeruimd. Mijn mond viel open van verbazing en een lichte irritatie kon ik niet onderdrukken.

Want hoe kan dit?! Hoe kan het verschil zo groot zijn met thuis? Tuurlijk, ik weet ook wel dat als mensen - en dus ook kinderen- zich op hun gemak voelen, ze hun ware aard laten zien. Maar thuis doen alsof je een losgeslagen stier bent en elders je voordoen als etiquette-goeroe is wel een wereld van verschil.

Met m’n naïve hoofd dacht ik nog: vasthouden. Deze energie moeten we vasthouden. Maar ik had nog geen twee stappen over de drempel van m’n huis gezet of het gemekker begon weer. “Ja mam, maar het is toch ook saai als we altijd overal hetzelfde zijn”, zei mijn zoon bij het naar bed brengen. Enfin, we tellen af naar de zomervakantie. Alhoewel… 6 weken aaneengesloten de kinderen in huis, ik weet het nog zo net niet.

Liefs, Laura

Ps. Wie herkent zich hierin? Laat het me weten in een reactie hieronder!

En wil je meer zien van Laura als moeder? Volg haar op haar Instagram

Snap

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Laura Hogendoorn - Hoofdredacteur Mamaplaats?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.