1 jaar geleden
Brommers in mijn hoofd
Leven met ADHD en ASS
Hij is altijd al een heel levendig ventje geweest. Leeft intens. Slaapt intens. Alles over hoop trekken maar nergens mee spelen. En 's nachts kanon naast bed kunnen afschieten. Dat verhaal.
Toen hij ruim 2,5 was waren er twijfels over zijn gehoor: hoort hij slecht of heeft hij een selectief gehoor. Het was het eerste. Buisjes er in, amandelen er uit. Omdat we toch in de molen zaten: eens kijken hoe het met het praten staat. Dat was een hobbel die genomen moest worden: want hoe test je een kind dat voortdurend door omgeving en zichzelf afgeleid wordt? Met 3 jaar en 9 maanden kwam het er uit: TOS, taalontwikkelingsstoornis. En dus ging hij naar Kentalis, eerst de Taaltrein, daarna speciaal onderwijs.
Bij opa en oma gaf hij zelf op een gegeven moment aan: ik heb brommers in mijn hoofd. Maar soms zijn het ook vliegtuigen. En als het heel erg is, dan zijn het raketten.
Confronterende maar ook glasheldere analyse voor een toen nog 5 jarige.
Naar school benoemden wij: is hij acceptabel druk of ongewoon druk? Het werd in de gaten gehouden. In groep 2 kwam advies voor verder onderzoek. En de boodschap was helder: ADHD, mogelijk ook PDD-NOS...
