Een miskraam

Na bijna drie jaar proberen waren wij in sept. 2020 zwanger ons geluk kon niet op. Na een voldragen zwangerschap kwam onze zoon stil veel te stil ter wereld. 

Na het overlijden van onze zoon Mickey zijn wij vrijwel direct weer het traject in gegaan inmiddels zijn wij sinds juni 2021  weer bezig voor een tweede kinderwens. 

Eindelijk bleken we zwanger te zijn van ons tweede wonder. Hoewel we niet heel helemaal blij waren want eerst zien dat alles goed komt voor wij durven te geloven.  Bleek de angst al gauw erger te worden toen ik licht roze afscheiding kreeg. Een paar dagen later werd het rode klonten bloed en enorme buikkrampen. En daar was de miskraam. Heel even mochten wij het geluk hebben zwanger te zijn maar dat was voor korte duur. 

De miskraam zelf is niks vergeleken het verlies van een voldragen kindje. Maar het gevoel van het verlies van onze zoon komt wel extra om hoog. Wat mis ik ons mannetje toch! Maar wat mis ik het ook om te zorgen voor zo klein hummeltje wat van onszelf is. 

Overal waar we komen zijn baby’tjes, zwangerschappen en dat is zo confronterend. Mijn moeder hart is verdrietig