Een moeder die elke dag pijn heeft.

Ik ben zo’n moeder die een rugzak vol meedraagt. Maar vooral elke dag extreem veel pijn heeft. 

Ik ben nu 27 jaar en mijn gezondheid is niet al te best. Van jongs af aan was ik al dik. Ik ben ook echt heel erg gepest. Maar dat is een verhaal voor een andere keer. Ik woog 132 kilo en had al last van mijn rug en knieën. Iedereen gooide het op mijn overgewicht. Achteraf was dat natuurlijk de makkelijkste weg. 

Ik heb 30 Juni 2017 een Maagverkleining gehad, een sleeve. Toen is alles in sneltreinvaart gegaan. 

Ik viel veel af maar de pijn werd erger. Zelfs zo erg dat ik echt niks meer kon. Niet staan, lopen, liggen, bewegen. Maar ik had een zoontje dus ik moest wel. Ik ben ook gewoon doorgegaan. 

Doordat ik ook erg veel last had van maagzuur hebben wij 25 oktober 2019 mijn sleeve omgezet naar een Gastric bypass. 

Stel je je eigen leven voor. Maar bij elke stap die je zet word er een mes in je gestoken. Niet echt maar zo voelt het wel. Je moet je energie verdelen tussen werk, je kind en jezelf. Die energie heb je gewoon niet want elke beweging die je doet stroomt je energie weg. 

Van buiten ziet niemand iets en lijk je gezond. Maar echt van binnen is mijn lichaam bejaard. Ik loop in het ziekenhuis, bij de fysio, bij een psycholoog en bij de huisarts om maar iets minder pijn te hebben. Maar daarnaast ben je mama en werk je ook nog. 

Je krijgt van veel artsen te horen dat ze niet weten wat het is of wat te doen. Dat het tussen je oren zit. Maar echt dat is niet zo! 

Mentaal is het overleven en fysiek ook. Want elk moment kan je spieren weer uitvallen. Maar het maakt je ook sterk.

Ik doe het toch allemaal. Ik ben mama, pedagogisch medewerker, Gabrielle en verloofde van mijn vriend. En hij steunt mij waardoor ik kan doorzetten.