Genieten van het eerste lente weekend

Het was een geluid wat ik al heel lang niet meer gehoord had: de ding-ding van de ijscoman. Het effect is echter onveranderd. Er werd hysterisch gekrijsd: "De ijscoman! Vlug, vlug! De ijscoman!" Gedonder op de trap van haastig genomen stappen, rinkelende euro's die uit de wild opengetrokken spaarpot vlogen, te hard opengeslagen deuren. Op dat moment overvalt me, helaas te laat, de realisatie: als volwassene moet ik me niet zo gedragen. 

Mijn kinderen kijken mij geschrokken aan, voordat doordringt wat mijn verwilderde stormloop betekent. Met het halve suikervrij ijsje, wat ze als toetje kregen, nog in de hand, stormen ze nu naar buiten om ook nog twee bolletjes suiker op een hoorntje te claimen. 

En ik moet gaan bedenken hoe ik mijn Pavlov reactie ga afleren.