Snap
  • Mama

Ik mis sommige van jullie.

Ik zal ook eens bloggen. Ik mis sommige en daardoor lees ik van velen niet meer.

Ik ben zo iemand die wel leest en reageerd, maar bijna nooit blogd.

Een tijd geleden wilde ik hier afscheid nemen op mama plaats omdat ik het simpelweg gewoon niet meer zo leuk vond.

Toen werd ik op een fb pagina gewezen en sta daar als mijzelf bekent ;)

Daar zet ik weleens iets op, wat ik hier niet wil plaatsen omdat dat een besloten groep is en ookal ken ik die meiden niet persoonlijk, ik ben blij met hun reacties en dat ik een kijkje krijg in hun levens.

Maar daarna kwamen er meer blogs.

Sommige waar gebeurd.

- vooral Loes haar verhalen lees ik. De laatste reis van je moeder, helaas weet ik hoe je je voelt, maar je schrijft zo mooi, ik vind het knap dat je alles met iedereen hebt willen en kunnen delen. Ookal is het nu misschien nog wel moeilijker, jij komt er wel, daar ben ik van overtuigd.

- de verhalen van Sanne over Julliette, wat mooi schrijf je over haar, over jouw gevoel. Jouw meisje heeft dezelfde sterfdag als mijn moeder, dus ook ik kan mij in sommige dingen vinden. Al is het bij jouw in de verkeerde volgorde, je kinderen horen eigenlijk gewoon jouw te overleven.

Ik vind het superknap hoe jij dit doorstaat en allemaal mooi verwoord.

- Maud las ik ook, ben ze na hier op fb gaan volgen. Ze is gestopt met schrijven, maar ze schreef mooi en ook dat vind ik knap dat je dat altijd zo mooi geschreven hebt.

(Bijna vergeten) ik ben begonnen met de verhalen van mama mup over het zusje van.

Ben nu nog benieuwd naar hoe het verder is gegaan, is de tweede bij jullie nog gekomen? En hoe is  sanne daar mee omgegaan of juist niet?

Daarna kwamen de fictie verhalen.

Het begon met Joost. Ow wat had ik daar lol in. Leuk geschreven en dan de reacties, die waren eigenlijk nog de reden om nog eens terug te gaan naar het verhaal. Want er werd op in gespeeld en het werd steeds gekker en ze wilde niet geloven dat het niet echt was, toet hij ineens 4 kinderen had.

En eerlijk is eerlijk, de schrijver joost heeft heel wat zooi over zich heen gehad.

Jammer genoeg heb ik destijds meegekregen wie de schrijver is. En dat zal ik niet zelf vertellen.

De fb groep waar je van lid moet zijn volg ik niet, maar ik volg het verhaal nog steeds.

Dus bij deze wanneer komt het volgende deel haha.

Alle gekheid op een stokje natuurlijk. Want ik vind je schrijft hoe en wat en wanneer je zelf er zin in hebt.

En toen kwam het volgende fictie verhaal. Achter de ramen schijnt geen zon. En die is ineens zonder pardon gestopt. ( was verteld dat ze zou stoppen, maar wel het verhaal afmaakte geloof ik)

Dit is voor mij een film kijken zonder einde. Erg vervelend. En erg jammer.

Vandaar dat ik dus geen fictie verhalen meer lees.

En ook geen waargebeurde verhalen met deel 1 t/ m de volgende reeks.

Het word zomer, meer tijd buiten, minder op de ipad. Dus ook hier zal het wel komkommertijd worden.

Dus als je dit leest. Leuke schrijvers jullie mis ik een beetje op mama plaats.

Vind het nu veel met verwijzingen naar een andere site.

En dames die ik niet gelezen heb, sorry hiervoor.

Ik reageerde eerst trouwens met een andere naam. Maar toen ik een tijd terug bedacht misschien ga ik bloggen, heb ik hem verandert, om uiteindelijk toch weer niet te gaan bloggen 

vloggerblogfamilie's avatar
7 jaar geleden

Ik vroeg het me ook al af. Vreemd dat ze niks nakomen en zeker niet netjes. Zo gaan ze wel een hoop bloggers mislopen;-( Ze verdienen er immers zelf ook aan.

anoniem2017's avatar
7 jaar geleden

Dat snap ik wel. Sommige verhalen zijn best heftig en als dat waar gebeurt is snap ik dat je een pauze inlast. Daarna is er een heel gedoe en ophef geweest over fictie verhalen, zodat diegene waarschijnlijk een ander platform zijn gaan zoeken. Vaste bloggers werden volgens mij eerst betaald, dat is eraf. Er werden dingen beloofd blogboeken enz bij rond de 100 blogs of zoiets en dat is allemaal niet nagekomen. Als je een blog plaats en je word op fb gezet, krijg je meestal een hoop zooi over je heen, want op fb is het de trend om iemand zover mogelijk onder de grond te trappen. Dus ik snap echt wel dat ze zijn gestopt. Maar ik wil eindes bij een fictie verhaal, net zoals al ik een boek uitlees. Of als een serie echt afgelopen is, of dat een film ook echt eindigd. En bij andere leef je iegenlijk zo mee dat je eigenlijk nog steeds benieuwd bent hoe het nu verder gaat. Zo heb ik ook mamamup heel haar verhaal over het zusje van ... gevolgd. Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar hoe het verder is gegaan. Maar daarbij is het ieder zijn eigen ding. Alleen ik dacht ik laat ze even weten dat ik ze mis. En mamaplaats kan die popup weg van hoe ik een eigen blog moet starten, vind hem vreselijk irritant.

's avatar
7 jaar geleden

Vraag me stiekem af waarom al die mensen hier stoppen. Er zijn wel weer een aantal leuke nieuwe bloggers.

anoniem2017's avatar
7 jaar geleden

Het begin vond ik dat je erg geleefd werd, alle eerste keren zonder, vind ik de dag voor een belangrijkste gebeurtenis het moeilijkste. Wij zijn net door het eerste jaar heen. Persoonlijk vind ik het niet minder worden, heb in dat ene jaar juist zoveel meer wat ik nog wilde vertellen, bespreken en gewoon haar mening horen. Ooit komt het gevoel bij het verstand zeggen ze, ik weet dat het beter is maar mijn gevoel is nog niet zover. Knuffel terug

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij anoniem2017?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.