Kan het leven even stil staan?

Wie zet de tijd stop?

Wie laat de uren niet voor bij gaan?

Wie zorgt dat de wereld even stopt met draaien en we gewoon even stil staan?

Ik kan het niet, de tijd verstrijkt maar ik wil alleen maar stil staan.

Zodat ik kan roepen naar je, denk je nog aan hem?

Mijn zoon, Oskar, niet meer hier en toch zo voelbaar bij ons.

Vogels fluiten, de veldbloemen staan zo mooi aan de rand van de weg, de zon schijnt en het leven gaat door.

Maar mijn, ons leven, kent geen "verder".

Ons leven, zoals we dat kenden, is opgehouden te bestaan.

Het leven zonder Oskar, dat is wat er nu rest.

Het is leeg, en toch zo vol met liefde.

Het is onbekend, en toch lieve Oskar laat jij ons elke dag zien waarom het zo mooi kan zijn om er te mogen zijn. Ook al ben je niet hier bij ons vieren.

En soms kan ik het leven niet dragen, lijken de tranen te blijven komen en wil ik dat de tijd voor eeuwig stil staat.

Zodat jij weer hier kon zijn, ik je kon vasthouden en voor je kon zingen. Je kon troosten en naar je kon kijken.

Lieve Oskar, voor altijd bij ons.

Dichtbij en soms ver weg....