Nachtdienst met liefde

Lief klein meisje van ons. Lieve kleine Meagan. Daar was je dan alweer om 03:30 vanochtend. Hard huilend liet je aan ons weten dat je wakker was. Heel stilletjes vloek ik in mijzelf. Maar ik begrijp je liefje! Ik vloek niet omdat ik boos ben. Ik ben alleen moe. En jij kan er niks aan doen dat jij je ellendig voelt.

Ik stap ons bed uit, brrr koud, en vervolg mijn weg naar jouw kamertje.  Ik maak de lamp aan en mijn hart breekt. Zoals ik al zei...ik begrijp je! 

Je oogjes zitten helemaal dichtgeplakt met groen snot. Die verdomde ontstoken oogjes! Je wimpertjes zitten verweven met elkaar,  verbonden door vele groene sliertjes. En terwijl papa een troostflesje voor jou aan het maken is neem ik je meenaar beneden. Plant je wangetjes vol met kusjes en praat geruststellend tegen  jou. Wanneer je op de bank ligt pak ik snel weer een watje erbij en poets je oogjes schoon. Dat vind je niet leuk. Mama ook niet liefje. Ik wil je niet plagen maar het moet echt even gebeuren. Hard huilend beweeg je je hoofd van links naar rechts en je bent zooooo boos. Ook dat begrijp ik. Als ik eindelijk de ellende weggeveegd heb en je even wat gedronken hebt kun je weer lachen. 

Papa is terug naar boven en ik besluit nog even met jou beneden te blijven. Even helemaal kalmeren. De tv laten we uit. En we blijven samen even op de bank zitten. Nu terug naar boven gaan heeft geen zin. Ik ken jou door en door meisje. Het is goed zo. We blijven samen even hier. In de stilte. Maar we zijn wel samen. Ik trek een fleecedekentje over ons heen en jij pakt je kleurboekje erbij die nog binnen handbereik ligt. Je vertelt hele verhalen tegen mij in je eigen taal. Maar je klinkt zo overtuigend dat ik gewoon  gezellig terug klets. Je kruipt tegen mij aan en zegt met je meest zoete stemmetje 'mamaaaaaaaaaaa?' Gevolgd door 3 kusjes en een hoop gegiegel. ♡

Ohhh wat baal ik wanneer we midden in de nacht de kou in moeten. Maar wat geniet ik van deze liefdevolle momentjes! Moederschap...its a hard knock life soms maar je krijgt er echt zo enorm VEEL voor terug.

Ga nu maar weer lekker slapen meisje. Iets na 05:00 leg ik je terug in je bedje. Beneden vroeg ik je namelijk of je weer terug naar je vriendje Nijntje wilde. Met je zoete stemmetje begon je te zingen 'Nijnuhhh Nijnuhhh' en dat was voor mij genoeg bevestiging. Het is nu 05:30 en ik ben klaarwakker. Maar jij slaapt weer tevreden. Met jouw Nijntje. Met schone oogjes. Met een gevuld maagje. En bovenal met een verse lading liefde. Want die kan ik jou en Abby niet genoeg geven! Mama houd van jullie! En als dat nachtdienst betekent dan is dat zo. Ik denk niet dat ik nu nog kan slapen. Maar hej...ze hebben niet voor niets koffie uitgevonden. ;-)