Uren – dagen- weken – maanden

De tijd...

De tijd verstrijkt, de klok tikt door.

Ik huil, ik lach en geniet van de kinderen.

En toch, het verlies van Oskar voelt als zo kort geleden.

Ik denk dat het nooit zal slijten.

Zo kort in ons leven en zo veel meegeven

voor de rest van de tijd die nog mag komen.

Zo klein, zo krachtig

zo aanwezig maar toch niet bij ons.

Het is rationeel niet te bevatten

maar met gevoel des te meer.

Je bent bij ons, maar het doet zoveel pijn.

het verdriet wordt echt nooit minder.

We bouwen ons leven en simpelweg omheen

want we kunnen geen kant op.

Een klein mens, zoveel liefde aan je gegeven

zoveel liefde heb je ons weer gegeven.

Ik mis je zo erg, kon ik maar…..

heel even…..