Snap
  • Nieuws
  • Zwanger

Een kind neem je niet, die krijg je

Een brief aan het meisje dat voor me stond bij de kassa. Jouw woorden over het 'nemen van een kind' maakten me boos en verdrietig.

Lieve jongedame,

Je kent me niet. Ik jou ook niet. We stonden samen in de rij bij de kassa van een drogist. Jij met een vriendin, ik alleen. In jouw mandje lagen wat cosmeticaproducten, de mijne was gevuld met billendoekjes, wattenschijfjes en douchegel. Jij en je vriendin hadden het over het krijgen van kinderen. Of eigenlijk, het nemen van kinderen. Jij liet weten dat je graag een kind wilt als je 25 bent. Want dan ben je er volgens eigen zeggen klaar voor. Niet te jong, niet te oud. Als je op je verjaardag zou stoppen met de pil, dan zou je 9 maanden later in mei, een kindje hebben. Volgens jou een mooie tijd van het jaar, want dan is het lente en bovendien zijn er in mei geen verjaardagen van familieleden en goede vriendinnen. En alsof dat nog niet genoeg was, wilde je ook dolgraag als eerste een jongen en twee jaar later een meisje.

Hoofdschuddend hoorde ik dit gesprek aan. Jullie bedoelden het vast niet zo, maar ik werd ongelooflijk boos. Lieve meid, een kind neem je niet, een kind krijg je. Dat is een geschenk, een wonder. Want niet iedereen kan zomaar een kindje krijgen. Om zoveel verschillende redenen. Helaas heb ik van heel dichtbij mee gemaakt dat zwanger worden én blijven niet vanzelfsprekend is. Daar ben ik me altijd bewust van geweest. Zo probeert mijn allerliefste vriendin al ruim 6 jaar zwanger te worden, maar het lukt niet. Ook niet met medische behandelingen vol ziekenhuisbezoeken en hormooninjecties. Toen ik zwanger was van de eerste was ze dolgelukkig voor me. Ook bij de tweede was ze razend enthousiast, alleen had ze liever gehad dat zij degene was die kotsend boven de plee hing. Of dan een andere vriendin die na een goede zwangerschap bevalt en het kindje wordt direct met spoed overgebracht naar een specialistisch kinderziekenhuis vanwege ademhalingsproblemen. En laat ik vooral die man niet vergeten die zijn vrouw en ongeboren kind verliest tijdens een loodzware bevalling. Hij blijft alleen achter met twee kleine kids. En dan de zus van een vriendin die bevalt met 24 weken van een dochtertje. Een klein vechtertje die het helaas na een aantal weken moet opgeven. Een zware strijd, verloren. Helaas ken ik veel van deze nare verhalen. Verhalen die me enorm raken en verdrietig maken.

Zelf mag ik niet klagen. Ik ben twee keer meteen zwanger geraakt, heb geen miskramen gehad, heb twee fijne en snelle thuisbevallingen gehad en heb twee gezonde kinderen. Maar toch ben ik beide zwangerschappen heel bewust geweest van wat er allemaal mis kan gaan. Ik besef hoe bijzonder het is om zwanger te mogen zijn en blijven. En dat het kindje ook nog gezond op de wereld komt. Daarom kan ik er absoluut niet tegen als mensen zeggen dat ze 'een kind nemen'. Denk alsjeblieft goed na voordat je zoiets zegt. Je doet er (onbewust) mensen pijn mee. Sorry jongedame dat ik je gesprek heb afgeluisterd. Hoewel, zo heel veel moeite hoefde ik er niet voor te doen. Jij en je vriendin hadden een nogal hard stemgeluid. Ik denk dat heel de winkel jullie gesprek heeft kunnen volgen. Mocht je dit lezen: ik hoop dat ik je aan het denken heb gezegd en je voortaan iets bewuster omgaat met je woordkeuze. En uiteraard hoop ik voor jou dat jouw kinderwens ooit in vervulling mag gaan.

Om dit blog toch nog een beetje leuk af te sluiten wil ik nog een bijzondere zwangerschap met jullie delen. Een vriendin vertelde dat zij nooit op een natuurlijk manier zwanger zou kunnen worden. Dat hadden de artsen gezegd. Zij en haar vriend maakten een afspraak in het ziekenhuis voor een gesprek hoe dan wel zwanger te kunnen worden. Er stond hun een lang traject te wachten. Dachten ze. Een paar dagen voor het gesprek bleek zij zwanger te zijn. Op een natuurlijke manier. En hoe! Ze bleek al 28 weken zwanger te zijn, zonder het te hebben gemerkt. Het kindje is uitgebreid gecontroleerd en doet het super. Net als de mama in spe. Superleuk nieuws, zo kan het dus ook!

jacky84's avatar
7 jaar geleden

Hi, ben het helemaal met jou eens. Als je nog mag dromen ... dan dromen we toch allemaal dat zwanger worden vlekkeloos gaat. En we spreken onze voorkeuren uit. Als ik nadenk over alle ellende in de wereld dan kan ik ook niet meer genieten van mijn vrijheid en mijn avond maaltijd. Genoeg oorlog en mensen die echt honger lijden. Neemt niet weg dat t een wonder is om kinderen te krijgen en dat ik o.a. echt dankbaar mag zijn voor mijn kids en hoe dit is gegaan. Ik wens iedereen heel veel geluk... Maar oordeel niet zo hard over anderen..

's avatar
7 jaar geleden

Ik vind het zo'n gezeur over onder welk woordje het in de toekomst hebben van kinderen valt. Het leed van een ander is niet hun schuld en ze hoeven niet op hun woorden te letten omdat een ander issues heeft.

's avatar
7 jaar geleden

Ook ik snap je sentiment helemaal. Kindje verloren na 21 weken zwangerschap en nu 35 weken zwanger en bijna volledig immobiel vanwege bekkeninstabiliteit. En toch ben ik blij dat deze meiden zo in het leven kunnen staan! Zij hebben dus niet deze nare herinneringen en ervaringen en kunnen nog volledig blanco erover nadenken en filosoferen. Net als ik dat bij mijn allereerste zwangerschap nog kon.... En waar ik heel dankbaar voor ben! Dat er andere mensen zijn waarbij het niet goed of prettig verloopt, moet hen ook niet deren. Al ben ik met je eens dat soms bewoording een hoop kan doen... Ik hoop dat deze meiden gebeurt hoe ze er nu over dromen, zou toch prachtig zijn!

's avatar
7 jaar geleden

Snap niet helemaal dat je zo boos kan worden op zulke jonge meiden... deze meiden fantaseren nog over hun toekomst en staan niet stil bij de shitzooi die je in het "volwassen" leven tegen kan komen. Als het een ouder iemand was geweest had ik er ook moeite mee gehad... maar met zulke jonge mensen... ikzelf niet in ieder geval. Ik ben wel van menig dat kinderen meer in de opvoeding mee moeten krijgen over onderwerpen als zwanger worden.. dat dat niet vanzelfsprekend is en dat je met bepaalde opmerkingen dan mensen kan kwetsen... maar ook kinderen met een afwijking.. bijvoorbeeld autisme. Hoe vaak krijgen deze moeders niet te horen.. houd je kind eens onder controle. Ook dat zijn geen fijne opmerkingen voor zo'n ouder en is ook kwetsend. Ook onderwerpen als psychisch niet goed in je vel zitten.. vaak zeggen mensen bijv bij suïcide wat egoïstisch. Alleen hoe kun je dat zeggen als je niet weet wat er in iemands hoofd heeft afgespeeld. Zo zijn er best wel wat onderwerpen om te bespreken. Alleen niet als ze nog zo jong zijn

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Mama van Drie Boefjes?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.