Een houten speelhuisje

Houten huisje deel 1:
Na het bezoeken van de rommelmarkt met koningsdag een gesprek gehad met manlief dat onze dochter heel goed weet wat ze wel en niet wil.
Ze heeft een uitgesproken eigen mening/smaak.
Ze mocht op de rommelmarkt 2 dingetjes uitzoeken voor zichzelf.
Na de eerste 3 kleedjes was ze er al uit. Weet je het zeker? "Ja mama we kunnen weer naar huis"
Eerst toch maar even de markt over gelopen om uiteindelijk weer bij de eerste kleedjes te eindigen, want ze weet echt wel wat ze wil.

Nu zijn we in de tuin bezig dit jaar, niet op vakantie maar er komt een nieuwe schutting, de plantenbak eruit zodat er een leuk huisje kan komen voor onze kleine meid.
Huisje was "uitgezocht" dat wil zeggen we hadden een voorkeur (nog niet besteld).
Een leuk ding met dubbele deuren en een puntdak.
Nu dacht papa dat het leuk was om aan Miloe te laten zien welk huisje er zou komen. (iets wat mama expres nog niet had gedaan)
Er staan 2 plaatjes op de uitgeprinte pagina, mag je raden wat er gebeurde .....
Ik heb me slap gelachen, dit had ik van te voren wel bedacht. Precies de reden dat ik haar nog niks had laten zien.
"Die wil ik papa, dat is de mooiste"
Het was het andere huisje de iets duurdere versie.
Daar begon de discussie;
Die met de 2 deurtjes is toch veel leuker lieverd? Kan je de bovenste deur open doen de onderste dicht, speel je ijsverkoper.
"haha papa ik wil toch niet ijsverkoper zijn, ik wil dat huisje"
Die andere is hoger, dan stoot je niet zo snel je hoofd.
"Ohh papa dan buk ik wel, dat past wel hoor"
Maar waarom wil je die andere dan?
"Die is mooier dus die wil ik graag"
Papa vind die andere mooier.
"Mama? papa snapt er niks van hé? dat is toch niet de mooiste?"
Zo ging het nog goed 5 minuten door, voordat papa het maar op gaf. Al die tijd zat ik mn glimlach te verbijten.
Ik zei, denk maar niet dat je haar nu nog makkelijk op andere gedachten krijgt .... laat het maar even rusten schat.
Het duurt toch nog even, eerst de schutting en het stoepje dus het is pas over een maand of misschien 2 maand klaar.
Alleen voor een meisje van 3 is die tijd totaal niet te overzien. Dus de eerste dagen kwam ze thuis en rende ze naar de tuin om te kijken of het al zover was, of haar gekozen huisje al in de tuin stond.
Nu maakt het ons niet uit welk huisje er in de tuin komt, wel hoop ik dat papa hier wat van heeft geleerd! :-)
 

Houten huisje deel 2:
Nu een week later rijden naar huis na een bezoekje aan mn moeder, vraagt mn dochter weer eens;
"mama wanneer krijg ik nu mijn kadotje"
Je huisje? Dat duurt nog even lieverd.
"Ja oké, nou doe dan maar toch het huisje met de 2 deurtjes, die jullie hadden uitgekozen mam"
"die was hoger zei jullie toen en dat is beter dan stoot ik mijn hoofd niet"
Weet je dat wel zeker?
"Ja heel zeker hoor doe maar die met die 2 deurtjes" zei ze met een grote tevreden glimlach

Nooit verwacht dat ze zich zo snel al zou bedenken, het leek ook echt serieus alsof ze er nog eens goed over nagedacht had. Ik vraag me dan af wat er allemaal omgaat in dat kleine knappe 3 jaar jonge koppie. Ze lachte er zo tevreden en wijs bij, mn man zat me met grote ogen aan te kijken, net zo verbaasd als ik me voelde. Een momentje om niet te vergeten.

Het huisje is er nog niet dus wordt vervolgd, ik ben benieuwd of ze zich nogmaals zal bedenken.