Help mijn peuter heeft een hobby ;-)

Zo, het word wel weer eens tijd voor een nieuwe blog. It's been a while. En niet zonder reden. Er gebeurd namelijk niet heel erg veel hier. Niet noemenswaardig in ieder geval. Zoals zoveel mensen zitten wij al sinds half maart voornamelijk thuis. En nouja, niet dat we niks meemaken met 2 jonge kindjes maar het boeit vast niet veel mensen als ik ga schrijven wat onze dreumes allemaal zegt en wat voor streken die peuter des huizes uithaalt. Want het zal elders niet heel anders zijn gok ik. Maar we hebben allemaal natuurlijk niet stil gezeten de afgelopen 2 maanden. Aan het begin van deze corona crisis werkte mijn man een stuk minder. Er was nou eenmaal bijna geen werk. Hij is automonteur en veel klanten bleven thuis. Dus ook minder auto's die gebracht werden en veel afspraken die geannuleerd werden. Er werd dus een noodrooster gemaakt en hij zat meerdere dagen per week thuis. Hierdoor had hij ineens wel meer tijd voor zijn passie. Zijn carina uit 1983 waar hij een mooi project van heeft kunnen maken. Ik heb natuurlijk van al die termen en auto onderdelen geen kaas gegeten maar ik heb door de jaren heen wel steeds meer geleerd en ik vind het ook echt heel interessant. En zodoende kan ik niet anders dan helemaal achter hem staan wanneer hij met zijn auto aan de slag gaat. Al voordat onze meisjes geboren waren had hij deze auto dus hij staat al heel wat jaren op onze oprit (en parkeerplaats, toen we nog in een appartement woonden). De carina betekent zoveel voor hem en ik vind het prachtig om dat te zien. En anno 2020 ben ik niet meer de enige die daar zo over denkt. Onze Abby is, als ze de kans krijgt, niet weg te slaan bij de auto. De monteur in haar, want die zit er dus echt al, staat te popelen om papa te helpen. Bij het zien van alle schroevendraaiers, moersleutels en schroefjes, bouten en weet ik veel wat nog meer allemaal, gaan haar oogjes twinkelen. Ze wil ook graag sleutelen. Nou gebeurd dit natuurlijk niet echt. Ten eerste omdat veel gereedschap niet geschikt is voor een bijna 4 jarige en ten tweede is mijn man wel goed maar niet gek. ;-) Het is uiteraard niet de bedoeling dat ze per ongeluk iets kapot maakt. Maar ze is snel tevreden en met handschoenen aan en een moersleutel kan ze zich prima vermaken. En als papa haar vraagt om iets aan te geven (de veilige materialen dus) dan glundert ze van oor tot oor. Verder zit ze vooral 80% van de tijd in de auto en zingt ze of speelt ze met haar eigen speelgoed. Als ze er maar bij mag zitten.Na maanden lang werken aan de auto is hij eindelijk rijklaar. Cosmetisch gezien heeft mijn man er nog wel werk aan maar dat kan allemaal later. Het grote werk is gedaan en ik weet serieus niet wie hier enthousiaster over is. Mijn man of onze oudste dochter. ;-) Of misschien ik wel?

Aankomend weekend is het pinksterweekend. En wat voor eentje. Het word prachtig weer. De perfecte omstandigheden om even te gaan touren. Voor het eerst met z'n viertjes. Want we reden er eerder al in als gezinnetje maar toen was Meagan er nog niet. Nu zij bijna 2 jaar word is het natuurlijk ook wel de hoogste tijd om haar ook kennis te laten maken met carina. We kijken er allemaal wel naar uit.En onze peuter zal een nieuwe hobby moeten gaan zoeken nu. ;-) Wellicht dat mama's diamond painting in de smaak valt. Want mama heeft er eentje gevonden voor haar leeftijd. Gezellig samen diamantjes plakken. (Al zal ze daar nooit zoveel voldoening uit gaan halen vrees ik haha)