het vervolg van de 1ste kuur

Hoe wordt je wakker dat was mijn vraag van de avond ervoor en het antwoord is : gewoon harstikke vrolijk je hebt goed geslapen en hebt zin om van alles te doen en we mogen na het ontbijt en als je je medicijnen hebt doorgeslikt wat niet al te makkelijk gaat ook de gang op. We zijn nog niet echt handig met de infuuspaal en die 2 x 4 meter slangetjes de verpleegkundige helpt ons even en we gaan op pad. we gaan naar de 1ste etage dit is denk ik de leukste etage in het ziekenhuis hier heb je een lees hoek waar  behoorlijk wat boeken staan en het muzieklokaal maar deze zit dicht en konden we dus niet naar binnen. verder zit hier een kamer van make a wish. maar je wil verder kijken  dan willen we door de klapdeuren wat al een ontdekkingsreis is  om die open te krijgen maar eenmaal er doorheen komen we bij de klaslokalen hier kijk je even binnen maar wil je ook niet blijven want je hebt op gang iets anders gezien wat je wil doen. Hier is een magnetisch bord waar je doormiddel van pionnen in diverse kleuren met magneetjes van alles kan maken. Ondertussen komt meester Remi langslopen die verteld dat hij jou begeleider is in het ziekenhuis wat betreft school we krijgen zijn kaartje want wij zitten net op de grens met de midden en noord regio en  bij  ons is het vakantie maar in het ziekenhuis is dit een week later dus we zouden even na de vakantie met elkaar afspreken. je wil nog even verder kijken  als we weer een deur hebben weten te openen want deze knop zat op een vrij onlogische plek komen we weer bij de liften en daar zit een heel wetenschappelijk gebeuren waar je kan kijken met een microscoop en waar je kan kijken wat kanker met je lichaam doet . Ik vind dit op dit moment allemaal nog te confronterend en vind het ook  moeilijk om te zeggen mijn kind heeft kanker.  AML of een variant van Leukemie klinkt toch net wat  minder erg naar mijn mening. Maar je infuuspomp begint te piepen dus we moeten naar boven.

Hier aangekomen kan je ook gelijk wat eten en krijg je weer chemo door het infuus en moet je op je kamer blijven want ze hadden een een test bij je afgenomen en je bent positief getest op para influenza type 2. Dit is een griep/verkoudheidsvirus  en normaal niet zo heel spannend maar in een ziekenhuis vol kinderen zonder weerstand is dit natuurlijk een ander verhaal. Ik heb vanalles voor je meegenomen om mee te spelen maar kleuren samen met een filmpje is toch wel favoriet bij je.

Na het avond eten log je nog even in op het programma van school en dan komt er een mevrouw post brengen. Wat een verrassing je maakt hem natuurlijk snel open en dit is een heel leuk kaartje van je juf  we hangen hem op het whiteboard , en dan moet je weer je medicijnen nemen wat een drama weer . Als het gelukt is ga je ook naar bed .

Die nacht ben je meerdere keren wakker doordat je veel vocht toegediend krijgt moet je ook veel naar het toilet 

De volgende ochtend 23 februari begint het hele drama met de medicijnen weer opnieuw en door slaap tekort ben ik mopperig en vind dat je je niet zo moet aanstellen en de medicijnen gewoon door moet slikken, na anderhalf uur heb je eindelijk medicijn doorgeslikt maar als we dan de andere doen komt alles er weer uit. Ik geef het op ik wil dit niet meer we zitten al in deze ellende en dit maakt het alleen maar erger. De verpleegkundige komt binnen en vertelt dat je dan misschien maar een sonde moet , maar dit moet  natuurlijk eerst overlegd worden.

We zijn beide weer rustig al de maatschappelijk werkster binnen komt dat had ik even nodig even mijn hart luchten er word op de deur geklopt wie staan daar  nu voor de deur  de cliniclowns. 

  Pop en moes maar jij hebt 2 namen dus zei heten nu ook poppop en moes van de appel.  Wat een lol je giert het uit en natuurlijk ik ook. Als de cliniclowns weer weg zijn en ik het gesprek met de maatschappelijk werkster  heb beëindigd staat er alweer iemand voor de deur dit x is het een meneer die een tekening voor je wil maken . Hij vraagt wat hij voor je moet tekenen en je zegt een eenhoorn met een regenboog . En hij is geweldig geworden 💗. Deze meneer gaat ook weer verder en niet veel later komt de pedagogisch medewerker langs met een pop met een slangetje in de neus op deze manier word je uitgelegd wat een sonde is en hoe ze hij word ingebracht Help 😥😱 iets later komt de verpleegkundige dat de sonde doorgaat en die gaan we dus samen met de pedagogisch medewerker in de behandelkamer plaatsen we nemen je drinkfles met een Rietje mee en een spuug zakje. Ik ga achter je zitten met de fles en ze beginnen rustig nou hij zit nog maar een klein stukje in je neus en je wil al niet meer , ik zal het kort samen vatten brullen krijsen huilen slaan en schoppen en over geven kortom compleet overstuur. Op een gegeven moment ga je wel goed naar me luisteren en doe je precies wat ik zeg en gaat het heel snel en zit hij erin . Vreselijk wat een ellende en dan te bedenken dat dit elke 4 weken moet of vaker als je hem uitspuugt. Ik til je maar je kamer want je bent er echt helemaal klaar mee en ik leg je op bed ik doe de deur gordijn dicht en een kaart op de deur dat we niet meer gestoord willen worden want het was echt even teveel wel moeten we ervoor zorgen dat je gaat wennen aan dat slangetje en je kan het beste ijsjes eten maar je wil niks ik laat je maar even met rust  dit helpt want op een gegeven moment begin je weer te drinken en wil je een zakje chips. En vanaf dan gaat het steeds wat beter je zegt nog wel een paar x dat je hem voelt in je keel maar dat is een kwestie van wennen. En 's avonds met medicijnen geven is het gewoon een verlichting je vind het wel spannend en voelt het in je keel maar geeft zelf aan dat ze even moeten wachten en pakt wat drinken dan mogen ze het medicijn weer verder erin spuiten. En dat gaat helemaal prima. Zo trots op jou meissie dat je dit allemaal zelf aangeeft en ook gelijk een oplossing erbij bedenkt. En toen kwam de postkar weer langs en kwamen er 2 grote dozen naar binnen  wat is dit? Nou we maken de eerste open en er vliegt een grote zon de lucht in die lach op je gezicht geweldig en de timing kon natuurlijk niet beter na zo'n nare dag nou die andere doos moest natuurlijk ook met spoed open en Hier kwam een prachtige eenhoorn uit. Bij allebei zat een megalief kaartje die we gelijk weer ophangen en de ballonnen knopen we aan  je bed je kamertje ziet er ook een stuk gezelliger uit. 

Nu is het echt tijd om te gaan slapen , word vervolgd