Uit stof ben je geboren….

Afgelopen maandag was ik voor het eerst in tijden weer even alleen thuis. Heerlijk relaxen zat er alleen niet helemaal in, want druk bezig met alle voorbereidingen voor 5 juni: ons huwelijk. We houden het klein, vieren het gewoon thuis, maar dan moet het wel netjes zijn. En dan komt mijn dwangstoornis naar boven en moet alle perfect zijn. Dus ja, dan moet ook echt alles gedaan worden. De zwarte jaloezieën waren al een tijdje niet meer gedaan, k*t werk is dat. Ik heb en hekel aan afstoffen en dat is soms ook goed zichtbaar. Terwijl ik bezig was moest ik denken aan de uitspraak van mijn zoon een aantal jaar geleden. Ik moest er weer zo hard om lachen dat de hond mij heel raar aan zat te kijken. 

Een aantal jaar geleden dacht ik HET gevonden te hebben binnen de Jehova's Getuigen. Iemand die ik kende van mijn werk zat er bij en stond op een dag in 2018 aan de deur. Mijn zoon was toen 5, mijn dochter 3. Ik zat mentaal niet lekker en was mezelf een beetje kwijt. Het verhaal dat zij vertelde klonk zo aanlokkelijk dat ik ze binnen liet. Van het een kwam het ander, de welbekende boekjes werden ingewisseld voor een bijbel en ik ging trouw twee keer per week naar de Koninkrijkszaal. De kinderen hadden het er naar hun zin, noemde verschillende mensen oom en tante en vonden aansluiting bij de kinderen daar. Ik had weer een sociaal leven, de kinderen luisterden heel goed en zaten netjes stil. Bij dit alles kwam ook Bijbelstudie kijken. Elke week kwamen ze thuis, voor zowel mij als de kinderen. Op een dag hadden we het over leven en dood. Hoe zijn we gemaakt, wat gebeurd er als we dood gaan. Het Bijbelvers Genesis 3:19 "Je zult je in het zweet werken om brood te eten, totdat je terugkeert naar de grond, want daaruit ben je genomen. Stof ben je en tot stof zul je terugkeren". Nadat we dat gelezen hebben vraagt een van de dames aan de kinderen of ze weten wat dat betekent. Mijn zoon denk even na, staat op van de tafel en zegt dan echt heel serieus: "Dat betekent dat hier een hoop dooie mensen op de kast liggen, want het is allemaal stof". Op dat moment moest ik me inhouden, er om lachen zouden ze niet op prijs stellen.... Later heb ik er echt om moeten lachen. Een paar weken geleden heb ik het aan Diederick verteld, omdat we het toen ook over stof hadden. Tijdens het schoonmaken van de jaloezieën dus weer, want mijn hemel daar lag een stof op. En ook het eerste wat Diederick zei toen hij zag dat ik had schoongemaakt was: "Alle dode mensen weer opgeruimd". 

Gelukkig ben ik in 2020 tot inzicht gekomen. Hoewel het heel fijn was en het echt een betrokken gemeenschap was ben ik blij dat ik daar niet meer in zit. Ik geloof op mijn eigen manier. En ook dat wil ik mijn kinderen mee geven, geen geloof opdringen maar ze zelf de keus laten. Maar dit Bijbelvers en de uitspraak van mijn zoon zal ik nooit meer vergeten! Kinderen zeggen de dingen altijd zo heerlijk, eerlijk en zonder schaamte. Ik vind het jammer dat ik andere grappige uitspraken nooit heb opgeschreven, want geloof me die twee hebben er heel wat verteld. Echt en tip als je jonge kinderen hebt, schrijf ze op, goud voor later. 

Het huis is uiteindelijk netjes, opgeruimd en schoon. Klaar voor het feestje woensdag. En terwijl ik achter ons huis bezig was met het verpotten van stekjes en andere planten, want ja die moeten er ook goed bij staan, hoorde ik twee heel bekende stemmen. De kinderen waren buiten aan het spelen. Heb ik ze nog even lekker kunnen knuffelen. Zo ging het van denken aan een grappige uitspraak naar fysiek contact. Heel fijn, maar deed me ook beseffen dat ik de kids vandaag had moeten bellen..... Een nieuwe regeling: ene week bezoekmoment, andere week bellen. En terwijl ik de kids knuffelde dacht ik "Kak! Helemaal vergeten" Het bellen zit nog niet in mijn systeem. Dat moet ik echt goed in mijn telefoon zetten! Maar op dot kort momentje contact kan ik weer even teren. En uiteraard vast gelegd op camera! 

Nu op naar woensdag, met hopelijk mooi weer! Tot de volgende!