Snap
  • Kind
  • opvoeden
  • hoogbegaafd
  • zorgen
  • Faalangst
  • schoolarts

Wat is er met ons meisje?

Haar hoofd vol angst en zorgen.

Mijn kleine meisje, ze wordt zo groot. 8 jaar alweer... Ookal blijft ze klein in lengte. Ookal blijft ze altijd mijn kleine meid. Ze groeit zo hard, ze ontwikkelt zo snel.

Lezen, schrijven, rekenen... Maar ook haar hartje groeit. Alles en iedereen zijn welkom in dat mooie hart van haar. Ze wil altijd helpen, er zijn voor iedereen. Ze hoeft er niets voor terug, behalve dan een beetje liefde.

Maar dat hartje is soms gewoon te groot voor haar formaat. Het beheerst haar meer dan het zou moeten. Het beperkt haar soms zelfs in haar zijn.

Emotioneel snapt ze alles al heel goed. Ze begrijpt en ziet meer dan ik me vaak besef. Meer dan haar leeftijdsgenootjes. Veel meer dan anderen denken. Dat is ook meteen een groot punt, ze wordt niet door iedereen serieus genomen. Daardoor heeft ze vaak het gevoel er iets bij te moeten verzinnen om haar verhaal kracht bij te zetten. En die verhalen gaan een heel eigen leven leiden in haar hoofd. Die worden groter en groter.

Ons meiske is vaak gefrustreerd, verdrietig, bang en emotioneel. Ze is zichtbaar in de war en slaapt vaak slecht. We hebben veel gepraat en getroost, geknuffeld en verteld. We hebben hulp gevraagd om haar beter te ondersteunen. Niets leek ons meisje te helpen om weer haar 'oude', vrolijke flierefluitertje te worden. Maar hoe konden wij weten wat er in haar hoofd gebeurde....

Verhalen die ons ter oren komen deden ons soms stijl achterover slaan. We zijn al een aantal keer op school gaan praten over de misstanden die we van onze dame hoorden. Door de terugkoppelingen vanuit school, bleken die misstanden er alleen in haar hoofdje te zijn. Altijd zit er wel een kern van waarheid in, maar met een fantasievol, maar ook realistisch, omhulsel eromheen.

Na veel praten, tips en lezen, hebben we ons meisje nu zover dat ze eerlijk alles aan ons verteld. Maar ze is ook volledig omgeslagen.... Ze verteld alles.... Ook verhalen uit het verleden die door haar hoofdje zijn opgeblazen komen een voor een aan de beurt. Ik hoor ze aan, met tranen in mijn ogen.... Wat gaat er om in dat kleine mooie koppie... Waarom gebeurd dit met haar....

Ze is zo onzeker, zo verdrietig, zo in de war, zo bang. Al langere tijd is ze zo bezig met alle verhalen opslaan en oprakelen. Soms heeft ze dagen dat ze zoveel oprakelt in haar koppie dat ze geen oog dicht doet. Het enige wat ik kan doen is naar haar luisteren en haar troosten. Haar prijzen om het vertellen van de waarheid. Haar knuffelen en haar vertellen dat we trots zijn op haar. Dat ze fouten mag maken en dat de waarheid het belangrijkste is om te vertellen. Dat ze het echt wel kan, dat ze het echt wel weet, dat ze het zo ontzettend goed doet.

Maar, god, wat wil ik haar meer helpen dan dat. Ik wil in haar hoofdje een grote schoonmaak houden zonder dat het haar zoveel verdriet doet en in de war maakt.

Mijn man en ik hebben zoveel geprobeerd, maar de onrust in haar hoofdje blijft. Ze is zo verdrietig, zo onzeker. Het doet gewoon pijn dat te zien. Opvoed-ondersteuning heeft niet veel geholpen, wel iets, maar niet genoeg. Zou ze autistisch zijn? Heeft ze faalangst? Is ze hoogsensitief? Of heeft ze een ander dingetje, of ding....? Wat is er toch aan de hand? Met al deze zorgen en vragen maakten we ook voor haar een afspraak bij de schoolarts. 

En toen kwam in eens onze schoolarts met een nieuw inzicht.... 'Ik denk dat ze aan het onderpresteren is, misschien is zij wel, net als haar broertje, hoogbegaafd.'

Daar hadden we nog niet over nagedacht.... 

Mama Adelheid's avatar
5 jaar geleden

Ik herken het ook. Veel kinderen met HB zijn sociaal-emotioneel ook verder/anders. Laat het onderzoeken door iemand die ervaring heeft met jonge onderpresterende begaafde kinderen. En eventueel zou je speltherapie kunnen overwegen. Dat ze via haar fantasie haar verhaal mag doen. Ik weet niet waar in het land je woont. In regio Arnhem- Nijmegen weet ik wel waar je aan kunt kloppen. Succes en sterkte (ze groeien er niet echt overheen ?)

Jo-lijntje's avatar
5 jaar geleden

Ow wat heftig. Vooral ook voor jou! Onze meid kan inmiddels goed de verschillen duiden van wat haar hoofd wil en bedenkt en wat er werkelijk gebeurd. Maar we moeten het wel goed in de gaten houden. Wij hebben er zelf nooit bij stil gestaan dat we misschien hoogbegaafd zijn. Maar nu dit speelt komt dat wel naar voren. Ik vind het eng... En raar. Er is me altijd gezegd dat ik niet goed genoeg ben, voor wat dan ook. En toch vallen er hier door ook puzzelstukjes op hun plek...

Jo-lijntje's avatar
5 jaar geleden

Dank je wel. Ik hoop ook dat we snel stappen kunnen gaan zetten om het voor haar fijner te maken.

Danice 's avatar
5 jaar geleden

Ik wou het al typen voor ik het las, mijn gevoel zegt meteen hoogbegaafd!! Wat super fijn dat ze zulke lieve ouders heeft die haar hier in helpen!! Dat is het allerbelangrijkste, hopelijk kan ze gauw de positieve kanten er van ervaren!! Mooi geschreven.

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Jo-lijntje?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.