We zijn een jaar aan het lijntje gehouden

Het is al even geleden, maar ik vertelde eerder dat ik overstag was gegaan m.b.t. het laten onderzoeken van J. n.a.v. de concentratie issues op school.

De eerste intake bij de Psychologenpraktijk viel me enorm mee en inmiddels is de persoonlijke begeleiding gestart.

De begeleider van J. is een lieverd, ze ziet dat J. onzeker is en wil hem helpen om meer in zijn kracht te komen.

Na een paar keer kregen we een emotie thermometer mee (zie plaatje). J. kan hierop aangeven hoe hij zich voelt en hoe dat komt, ze werken er nog aan om te bedenken wat hij op welk moment kan doen, maar de bedoeling is allereerst inzicht in zijn gevoel en wat dat met hem doet.

De eerste weken moesten we J. steeds vragen waar op de thermometer hij zat en hoe dat evt. kwam. Inmiddels komt er steeds vaker een verhaal uit hemzelf over hoe de dag op school bijvoorbeeld was en hoe dat kwam. Hij begint zelfs weer wat meer te lachen. Zo fijn om effect te zien!

Eerder hebben mijn ex en ik dan toch ook overeenstemming bereikt over de diagnostiek die uitgevoerd moet gaan worden in de hoop J. beter te kunnen helpen op zijn nieuwe school (daarover zo meer).

De regiebehandelaar las alle verzamelde observaties en onderzoeken, sprak met ons en de persoonlijke begeleidster en kwam tot de conclusie: “Het is een pienter mannetje, maar het komt er niet zo lekker uit.” Wat mij betreft de spijker op zijn kop.

Waar mijn ex echter steeds hamerde op autisme/ASS waarvan hij dacht dingen te zien bij J., trok de regiebehandelaar een andere conclusie. Ze gaan kijken in de richting van AD(H)D!

Gelukkig haalde ze uit ons gesprek ook op dat er fysiotherapie was geweest. De fijne motoriek van J. kon ook van invloed zijn geweest op de uitslag van het intelligentieonderzoek m.b.t. de verwerkingssnelheid omdat dit getest werd door symboolsubstitutie en J. daarbij zelf moest schrijven/tekenen….

Ze zullen ook de mogelijkheid van dyscalculie in het achterhoofd houden, dus fijn dat er breed gekeken wordt… Helaas… J. is wel pas in december aan de beurt als er niemand van de wachtlijst gaat.

Ondertussen zijn we op school ook zover dat ze J. niet kunnen bieden wat hij nodig heeft. Voor mijn gevoel zijn we een jaar aan het lijntje gehouden, want veel meer hebben ze dit schooljaar niet gedaan, ze hadden zelf gehoopt dat J. meer vooruitgang zou boeken. Volgend jaar bestaat ook de kans dat zijn klas een 5/6 combi wordt, waarbij J. zal verzuipen omdat hij veel aansturing van de leerkracht nodig heeft.

Mijn ex en ik kwamen na het laatste overleg op school dan ook tot dezelfde conclusie… Laten we die Toelaatbaarheidsverklaring (TLV) dan maar aan gaan laten vragen door school, dan kan J. naar speciaal basisonderwijs en kunnen ze hem daar hopelijk beter ondersteunen.

Dat loopt inmiddels en binnenkort hebben we wat aanvullende vragen van de commissie te behandelen.

Op advies van de schoolondersteuner hebben we J. dit nog niet verteld, om geen extra onrust bij hem te creëren.

Ondertussen kwam J., zonder dat hij weet dat we met deze andere school bezig zijn, zelf met het verhaal dat kinderen uit zijn klas de betreffende school hadden benoemd als “voor kinderen die niet luisteren”. Nadat ik hem uitlegde dat ze een gewone school hebben net als zij huidige school, maar ook speciaal basisonderwijs, voor kinderen die iets meer moeite hebben met leren, constateerde hij “misschien is dat wel wat voor mij”.

Pak van mijn hart… dat gaat heel wat minder problematisch worden om te vertellen als het zover is… Nu duimen dat die TLV wordt goedgekeurd en dat we snel met J. bij die school terecht kunnen om te gaan kijken. De schoolwissel komt dan na de zomer… spannend!