Eerste uitje, alleen, met drie kids.

Twee weken geleden ben ik voor het eerst alleen met alle kids op pad gegaan. Waarom ik mijzelf dit aan doe? En is het niet makkelijker om iemand mee te nemen als assistentie? Twee logische vragen.

Laat ik bij het begin beginnen, Woensdag is mijn vaste vrije dag. En voordat de baby’s er waren was de woensdag ‘mama en Vieve dag’, ik had een abonnement op Dondertman en als het regende was monkeytown een prima vervanger. Maar de kinderboerderij is en was Vieve’s ultieme uitje. Mede door de welbekende reden (corona) en de tijd rondom de bevalling stonden de uitjes op een laag pitje. Het stond mij tegen om met twee baby’s en een peuter op pad te gaan, en natuurlijk waren er genoeg mensen die wel mee wilden maar dat maakte het voor mij niet meer zo ‘relaxed’ als dat het was. Het is gewoon lastig om een tijd af te spreken (en daadwerkelijk op tijd te komen) en als s’morgens een van de kids niet lekker is vind ik het zo naar om af te moeten zeggen. Daarnaast vind ik het persoonlijk lastig om naast dat je alles rondom de kids onder controle wilt houden je ook nog enigszins gezellig wilt zijn voor de ander (die mee is voor jou) half in je gesprek zitten en Vieve als een aapje uit de boom moeten plukken, opeens twee baby’s die alles er onder poepen of opeens bedenken te willen eten. Ik ben gewoon niet het leukste gezelschap als de kids mee zijn. 

De druk die het geeft om én de “perfecte" moeder te zijn én leuk gezelschap maakt dat ik er eigenlijk al niet aan begin. De laatste tijd vroeg Vieve weer wanneer we naar de kinderboerderij gingen en eerlijk gezegd daar had ik ook wel zin in. Lekker ff een ochtendje plezier maken, maar.. dan moest ik eerst oppas zien te regelen. Toen dit niet lukte dacht ik laat maar, we gaan gewoon gezellig met zijn drieën! Hoe weet ik niet, maar naar huis kunnen we altijd nog.  Het grappige is dat ik verrassend veel reacties kreeg van andere meerling moeders die het blijkbaar ook een ding vonden. En de vraag of ik tips wilde delen. 

Dus bij deze!

Oké, laat ik duidelijk zijn! Voor iedereen is het natuurlijk anders en mijn ‘plan’ kun je waarschijnlijk niet kopiëren en plakken naar je eigen situatie. Maar het geeft je een idee.

Suus en Vince zijn een half jaar oud, Vieve is 2,5 jaar oud. Vieve is over het algemeen een meisje wat redelijk goed snapt en luistert naar wat ik zeg. Voor de zekerheid had ze wel een bandje om met mijn telefoon nummer (mocht ze opeens wel stiekem weg rennen en mij kwijt zijn).  Het was deze dag uitzonderlijk lekker weer, s'middags zou het 33 graden worden en s’morgens kon iedereen al in korte broek en zonder jas mee (ook erg fijn en scheelt een hoop gedoe). 

We hadden een Joolz Geo mee (zie foto), twee XXL hydrofiel doeken, en een speelkleed/wat speeltjes,  warm water in de thermosfles en natuurlijk voor iedereen fruit/drinken/eten. 

Mijn plannetje was als volgt (en kwam redelijk goed tot zijn recht):

De baby hadden thuis een klein slaapje gedaan, om 9:00 wakker gemaakt en in de auto gezet. Hier sliepen ze nog even verder.

9:40 Aankomst Dondertman, baby’s met de maxicosi’s in de kofferbak gezet zodat ze hun fruithapje konden eten, tijdens dit at Vieve  haar fruit gewoon in de autostoel met een iPad/filmpje aan zodat ze niet over de parkeerplaats zou gaan rennen (DIKKE TIP dus). Hierna alles uitgeladen en de baby’s in de Geo gezet.

10:00 kinderboerderij ging open, eerst een rondje langs de dieren gedaan (baby’s waren nog rustig en vrolijk. Anders had ik het omgewisseld) en daarna naar het speeltuintje waar ik Vieve goed in de gaten kon houden en de baby’s de fles kon doen (in de Geo met de XXL hydrofiel doeken als ondersteuning). ondertussen kwam Vieve regelmatig even langs. 

Na de flesjes en boertjes liepen we verder naar een wat groter speeltuintje. Hier heb ik de baby’s op het speelkleed gelegd, in deze tijd van het jaar heb je nog geen last van wespen oid. wat het makkelijker maakt om soms even heen en weer te kunnen lopen naar Vieve. 

De baby’s lagen heerlijk in de schaduw te genieten en Vieve kon heerlijk spelen. Als vanouds! Net zo als de MEGA breakdown wanneer ik Vieve vertel dat we naar huis gaan.. Daar is helaas niets aan veranderd… Met een schreeuwend en spartelend kind, twee tevreden baby’s in een wagen gingen we huiswaarts. Ik kan oprecht zeggen dat dit zo leuk was! Totaal niet gestrest wel lekker onafhankelijk.  Ik ben heel erg benieuwd of jullie nog ultieme tips hebben? En of jullie wat aan deze tips hadden.. Laat maar weten!

xxx Antoinette.