Ik heb een geheim

Ik heb een geheim... ik ben mama van 2 kindjes is wat de wereld ziet. Maar in mijn handen heb ik 3 kindjes gehad. 4 keer ben ik zwanger geweest. In totaal heb ik 5 kindjes gedragen. Maar niemand die het ziet. Erover praten kan ik niet. Het is raar om te zeggen. Mensen keuren het af als je erover praat en ze bijvoorbeeld noemen wanneer je vertelt over je kinderen is helemaal maatschappelijk ongewenst. 

Een miskraam is een taboe. 

Juist in de tijd dat ik na 12 weken zwangerschap afscheid heb moeten nemen van een kindje, lees ik veel in het nieuws dat er wettelijk gezien meer aandacht moet komen voor een miskraam. En wat vind ik dit fijn! Want hoewel het voor mij pas een maand geleden is, voel ik het taboe ook. 

Wat zou het fijn zijn als ik, zeker dit 3e kindje wat ik heb mogen vasthouden en gezien heb, gewoon kan praten hierover. Wanneer ik kan zeggen dat dit voor mij echt als een kindje voelde en als een verlies. Zonder dat mensen zeggen: "een miskraam hoort erbij" of "een kindje met de geboorte verliezen: dat is pas erg". 

Ja je weet dat het leven komt zonder garantie en ja er zijn altijd mensen die het erger hebben, maar verdriet mag er zijn.