Na de bevalling van Djaylen

Na de bevalling van Djaylen heb ik een tijdje niet lekker in mijn vel gezeten, eigenlijk daarvoor al niet.

Zoals sommige van jullie al weten was ik onverwachts zwanger van Djaylen, dat was voor ons natuurlijke een grote schok na het verliezen van 2 kindjes, maar toch gingen we er samen voor.

Voor dat ik wist dat ik zwanger was, zat ik al niet lekker in mijn vel ik zat met mijn gedachtes bij Yasmin en Emily, mijn gevoelens vlogen die tijd alle kanten op, en dat is eigenlijk daarna al die maanden ook nog zo gebleven, omdat ik dus onverwachts zwanger was, en deze zwangerschap was voor ons angstig omdat we bang waren om ook hem te verliezen. ( nog meer gevoelens dus )

Maar na dat Djaylen eindelijk gezond te wereld is gekomen met een snelle bevalling van 15/20min, heb ik dat geestelijk en lichamelijk als best heftig ervaren na die tijd.

Na zijn geboorte zou ik eigenlijk op een roze wolk moeten zitten, maar dat zat ik helaas niet.

Nog steeds vlogen mijn gevoelens alle kanten op, en had ik niet het gevoel bij Djaylen wat ik al wel gelijk bij mijn andere kinderen had, dat vond ik vreselijk waardoor ik me een slechte moeder voelde.

Dat heeft toen nog een aantal weken zo geduurd, maar nu hou ik zoveel van dat kleine mannetje!

Ik denk dat mijn emmer vol zat en er bleven maar dingen bij komen en dat kon ik niet allemaal tegelijk aan, dat had gewoon tijd nodig!

Zat jij na de geboorte van jou kindje ook niet gelijk op een roze wolk?