Onze zesde en laatste iui poging.

6 december had ik in de ochtend een negatieve test en in de middag kwam mijn menstruatie door. Dat betekende dat ook iui poging 5 was mislukt.

We hebben toen een pauze ingelast, even op adem komen en alleen tijd en aandacht voor elkaar. Want zo'n traject is soms best een "aanslag". Voor/op je zelf, maar ook zeker voor je relatie, is onze ervaring.

25 maart was het dan weer zo ver na 3 maanden een pauze te hebben gehad. De uitgangsecho op cyclus dag 4. Alles zag er op de uitgangsecho goed uit, geen cysten en een dun baarmoederslijmvlies. Dat betekende dat ik direct de menopur op kon halen en diezelfde avond mijn eerste spuit weer mocht zetten voor de 6e en laatste iui poging. Stik zenuwachtig was ik weer voor die eerste spuit. Dus om 20;30 uur spoot ik de eerste 112,5ie menopur weer in mijn buik.

Een week later, op 1 april, moest ik terug komen voor de follikelmeting. Dit blijf ik toch wel het leukste van het hele traject vinden. Ik ben altijd zo benieuwd hoeveel follikels ik heb én hoe groot ze al zijn. Deze ronde was ik er ook en beetje zenuwachtig voor, voor wat ik zou zien op de echo. Ik had zo af en toe best een gevoelige buik en eierstokken, iets wat ik de afgelopen 5 pogingen niet heb ervaren, dus ik was als de dood dat ik eventueel té veel follikels zou hebben en deze poging gestopt zou worden.

Maar niks was minder waar. Om 10;50 uur werd mij vertelt door de arts dat mijn baarmoederslijmvlies al mooi 8,7mm was én dat ik links 3 follikels had zitten van 10, 11 en 12mm en in rechts 1 follikel van 12,5mm. En dat betekende dat ze allemaal nog veel te klein waren om de inseminatie in te plannen en ik dus nog een paar dagen door moest spuiten. Say what?! Hóe dan? Dit ben ik zó niet gewend. Ik werd er behoorlijk chagrijnig van, maar ik probeerde er al snel positief naar te kijken. Nog te kleine follikels is natuurlijk veel beter dan te veel follikels.

Nieuwe hormonen werden opgehaald en ik verliet het ziekenhuis dus weer met een tasje vol hormonen.

Maandag 4 april had ik de tweede follikelmeting. Eerst ging de arts mijn baarmoederslijmvlies meten, dit was 11mm. Toen ging ze naar de rechter eierstok en tot mijn grote schrik én verbazing zagen we daar 3 grote follikels verschijnen van ±15, 16 en 17mm. Waar de overige 2 follikels ineens vandaan zijn gekomen, is mij een raadsel. Maar het beeld loog er niet om. Door naar links... En daar óók 3 grote follikels van ±14, 15 en 16mm. In totaal dus 6 grote follikels, de pijn in mijn eierstokken was dus zo gek nog niet. Helaas betekende dit ook dat onze 6e én laatste iui poging gecanceld werd én dat wij een seks-verbod hebben gekregen. Waar wij ons ook aan gaan houden want met 6 follikels vinden wij het risico ook echt te groot. De arts had nog gezegd dat ik gewoon nog wel de Ovitrelle moest zetten want mijn eitjes moeten toch springen. De tijd maakte dit keer niet uit. Dus om half 3 spoot ik de Ovitrelle er in, dit keer helaas niet voor het goede doel. Ovitrelle had ik nog nooit gebruikt, dus het was toch even spannend maar wat een super handig ding! 

Ik was teleurgesteld en best wel verdrietig. Om het feit dat het 5 pogingen goed is gegaan en mijn lichaam mij, voor mijn gevoel, bij de laatste poging in de steek liet. 

Maar ik kon niet lang treuren, want om 08;45 stond er een bel afspraak met onze hoofdarts gepland. Deze afspraak stond al een paar weken vast. Dit telefoon gesprek vond dus plaatst in het ziekenhuis.

Ik had wat vragen over ivf/icsi. Ik wou graag weten of er een mogelijkheid was/is dat de punctie in augustus zou vallen, dit omdat mijn vriend en ik dan beiden vakantie hebben. Onze hoofdarts was inmiddels ook al op de hoogte van de stand van zaken.

Ik was erg bang dat dat nu al helemaal niet meer mogelijk zou zijn omdat we de 6e iui nogmaals moesten doen. Maar niks is minder waar... Onze hoofdarts vroeg direct of ik/wij nog vertrouwen hebben in iui. Mijn antwoord daarop was standvastig "Nee, dat hebben we niet meer". Haar antwoord was; dan slaan we deze laatste iui poging toch over? Ik wil jou geen 6e poging laten doen als jij er geen vertrouwen meer in hebt.

En dat was dat.. Er kwam een soort van rust over mij heen.

Hierbij stopt dus ons iui traject. Wij hebben 5 iui pogingen gehad die helaas niet het gewenste resultaat hebben gegeven. Iui is voor ons gewoon niet hét traject. Wij mogen door! 👶🏻

De intake voor ivf/icsi staat gepland voor 22 april en zoals mijn vriend en ik graag wouden; de punctie zal in augustus zijn! 🧸

Zoveel emoties in een half uur tijd. Van teleurgesteld en verdrietig, naar rust, blijdschap én angst. Want we starten binnenkort dan écht met ons "eindstation". Maar in dat "eindstation", hebben wij vooralsnog het volste vertrouwen. 

Shit is getting real.... 🤭