PGD (4)

Finally!!! Voor het eerst in mijn leven blij dat ik ongesteld ben geworden. Hoe krom kun je de situatie hebben? Normaal gesproken brengt dit weer een hoop tranen van verdriet met zich mee. Nu tranen van blijdschap. Het gaat eindelijk echt beginnen. Afgelopen weken was ik al een hormoonmonster door alle spanning voor het traject wat we aan gaan en hoe gaat het straks als ik daadwerkelijk moet gaan spuiten? 

Als ik al mag starten. Op zondag ongesteld is maandag meteen Gent bellen voor een formulier voor bloedprikken. De uitslag moeten ze voor 13.00 weten om te kunnen zeggen of ik mag starten. Gelukkig heb ik de medicatie de week er voor al allemaal binnen gekregen. Nu dus eerst maar het ziekenhuis en bloedprikken om te horen of ik echt mag starten. Het is nogal een gedoe met meetwaardes achterhalen en doorgeven aan Gent maar om 16.30 komt het verlossende telefoontje. Ik heb een GO! Ik mag die avond al beginnen met de eerste spuiten. Help! Nu gaat het echt beginnen. De eerste spuit jank ik omdat ik het toch wel lastig vind om mezelf die eerste spuit te zetten. Het is een fikse drempel die ik over moet. Vooral de angst voor wat er komen gaat. Uiteindelijk valt het gelukkig mee en is het me toch zelf gelukt.

De eerste week gaat rustig aan voorbij en op af en toe wat last van mijn darmen, een beetje hoofdpijn en heel veel last van mijn onderrug voel ik me verder prima. Ik ben dan ook echt heel zenuwachtig voor die eerste echo die een week en een dag later op dinsdag is. Gebeurd er wel iets? Die klachten kunnen ook horen bij de ontlading van bepaalde spanning op werk gebied maar dat weet ik dus niet. Als ze dan dinsdag met de echo aan de ene kant 4 eitjes en aan de andere kant 7 eitjes zien dan huil ik tijdens het onderzoek van opluchting. Ik ben het dus allemaal niet voor niks aan het doen.

Ik krijg dinsdagmiddag en telefoontje vanuit Gent dat ik zo door moet gaan en donderdag weer terug voor een echo en bloedprikken. Er zijn donderdag nog meer eitjes bij gekomen en ze groeien allemaal goed door. Ik heb alleen nog maar 1 spuit voor in de ochtend dus ik moet wel onthouden om hier een nieuw recept voor te vragen als ze 's middags bellen over hoe nu verder. Ze bellen en zeggen dat ik vrijdag nog een keer echo en bloedprikken in Nederland moet doen en dan afhankelijk van de uitslag zaterdag of zondag de laatste in Gent en dan maandag of dinsdag de punctie. Oke maar ik heb niet meer zoveel spuiten voor de ochtend en nu? Dan gaat ze even overleggen met de gynaecoloog. Zodra ze terug komt zegt ze: vrijdag laatste echo in Gent en dan waarschijnlijk zondag punctie! WHAAAAT! Nu gaat het opeens heel snel. Hoe dit afloopt lees je in mijn volgende blog.