Rare tijden om zwanger te zijn.

Het zijn sowieso rare tijden. Maar ik vind het nu dubbel raar om zwanger te zijn. Op 16 maart gingen ineens alle scholen dicht en stopte het sociale leven zo goed als. gelukkig hadden we de vrijdag ervoor bij de verloskundige nog een check gehad en alles ziet er goed uit met uk 2. Helaas mocht mijn man niet mee naar de 20 weken echo. Dat voelde toch wel echt heel raar. We hebben niet gekozen om te beeldbellen/ skypen oid. Maar alles netjes op de USB te laten zetten en dan thuis weer samen kijken. Nou is het natuurlijk supermoeilijk om te onthouden wat je nou eigenlijk ook alweer precies ziet op de echo. Maar gelukkig wist ik nog veel te vertellen. Ook ben ik erg blij dat alles goed was met uk 2. Geen gekke dingen te zien. En ja, weer een ukkepuk met lange benen. Maar dat zit in de familie. ;) 

De volgende afspraak met de verloskundige is afgezegd/ telefonisch gegaan en de volgende is pas rond de 28 weken. (Volgende week toevallig) en ik ben zo blij, maar mijn man mag weer mee! Hij mag ook mee naar de volgende echo's. Daar ben ik zo blij mee. Want het is allemaal al zo gek in deze tijd. 

Daarover gesproken. Ik vind het heel gek dat zwangere vrouwen in het derde trimester niet in een risicogroep vallen. Als straks het voortgezet onderwijs weer open gaat, moet ik waarschijnlijk weer gewoon voor de klas. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat eng vind. Ik wil niets liever dan de leerlingen weer zien, maar ik maak mij ook zorgen. Het zijn tieners en die nemen het lang niet altijd serieus met de regels. Zo zien wij bij inhaalmomenten in de afgelopen weken al genoeg kinderen elkaar net buiten het schoolplein knuffelen en dergelijke. En dan moet ik een lokaal delen met leerlingen en verschillende collega's.  (Om de bewegingen te beperken moeten de docenten wisselen en bliiven de leerlingen zitten.) Ik moet dan dus zelf alles schoonmaken wat mijn collega misschien allemaal heeft aangeraakt. Voor mijn gevoel kan ik beter les gaan geven in zo'n beschermde kleding ding. Je long inhoud is in het laatste trimester gewoon kleiner waardoor Corona veel gevaarlijk zou kunnen zijn. Ik ben er gewoon een beetje bang voor. Ik hoop dat de teamleider waar een andere zwangere collega en ik mee hebben gesproken dit toch echt serieus gaat nemen. 

Verder maak ik mij zorgen om mijn oma. Zij is 85 en denkt dat het allemaal wel mee valt. Deze maatregelen zullen toch wel snel weer over zijn? Ik mag toch net als jou meerdere mensen in een week zien? Wat is dat voor onzin dat je niet langs komt lieverd? Mijn oma heeft ook nog eens astma en woont in Brabant. De regels vanuit de overheid zijn duidelijk. Voor mensen boven de 70 2 vaste mensen die langs kunnen komen. Zolang deze regels gelden, ga ik niet bij mijn oma op bezoek en dat neemt ze mij kwalijk. Want haar huisarts heeft gezegd dat het echt wel kan. En ze snapt niet dat ik het onverantwoordelijk vind dat ze in 1 week tijd wel 12! mensen heeft gezien. (Goed 2 daarvan waren ambulance medewerkers omdat haar broer die bij haar thuis was echt heel erg ziek werd.) Maar dan nog! 12 mensen! Ik schrik er gewoon echt van dat mijn oma dit helemaal niet erg vond. Dat ze dit normaal vond omdat het volgens de huisarts wel mocht als ze maar op 1.5 meter afstand zou blijven. Ik ga denk ik mijn oma dit jaar niet meer zien. Dat breekt ook mijn hart maar dat schijnt niemand echt door te hebben. Mijn moeder en oma in ieder geval niet. Die vinden het vervelender dat ik mijn oma heb aangesproken op haar gedrag en dat dit niet goed is. 

Sorry stukje frustratie wat er in zit dat er even uit moest. Zoals ik al zei, het zijn gekke tijden en met hormonsters in je lichaam helemaal een gekke rare tijd.