The beginning or the end?

Ik kan eigenlijk direct al terecht bij de verloskundige, maar ik heb vanmiddag afgesproken met een vriendin en wil dat niet afzeggen. Ik kan terecht om half 8 vanavond. Prima tijd, denk ik, want dan kan ik mooi Noël nog op bed leggen en ben ik precies op tijd thuis voor de avondklok van 8 uur. Na het maken van die afspraak, onderweg naar mijn vriendin, zing ik luidkeels met de radio mee. De baby reageert er op. Zie je wel? Niks aan de hand. Ik weet alleen niet of hij met die karateschop wil zeggen dat hij het fijn vindt of juist dat ik mijn kop moet houden. Ik bedenk me dat hij het de rest van zijn leven nog zal moeten aanhoren, dus dan kan hij er maar vast aan wennen.

Ik stap mijn auto uit en voel weer een stroompje. Shit, het lijkt wel of het steeds wat meer wordt. Vorige week waren het nog druppels en nu is het wel echt al een stroompje en ik voel dat mijn ondergoed nat is en besef me dat ik ik niet meer rond kan lopen zonder bescherming, zodat het niet lijkt alsof ik mezelf steeds onder heb gepist. 

‘Heb je misschien maandverband voor mij?’Ze kijkt me een beetje wazig en ongerust aan, omdat je dat normaal gesproken natuurlijk zo'n 9 maanden lang niet nodig hebt als je zwanger bent.

Helaas heeft ze alleen een tampon en terwijl ik op de wc zit, neem ik de schade op, maar word er niet veel wijzer van. ‘Ruik eens?’ vraag ik. Zonder ook maar een seconde van twijfel of rare blik duikt ze met haar neus in mijn onderbroek.

‘Wat ruik je?’ vraag ik.

‘Ruikt lekker.’ zegt ze. ‘Wasmiddel ofzo?’

Ja, dat dacht ik ook. In dat geval zou het vocht geurloos zijn en dan denk ik dat het afscheiding is, maar toch is het daar wel waterig voor en het is kleurloos.

‘Niet zoetig?’ vraag ik, want in dat geval zou het wel vruchtwater kunnen zijn. We kunnen het allebei niet echt vaststellen, maar urine is het in elk geval niet. Ik stop de tampon er in, want dan ben ik in elk geval even van de lekkage af. Het antwoord krijg ik vanavond wel.

Eenmaal thuis haal ik gelijk de tampon er weer uit. De verloskundige had aan de telefoon gevraagd of ik wat vocht kon opvangen in een hydrofiele doek. Een maandverband absorbeert namelijk teveel. De hydrofiele doek moest wit zijn, zodat de kleur van het vocht zichtbaar zou blijven. Het voelde als een heel matras tussen mijn benen en zo ging ik eten koken, de hondjes uit laten en Noël naar bed brengen.

Het naar bed brengen van Noël is eigenlijk niets bijzonders, maar wel altijd mijn taak. Het is een momentje van de dag van ons samen met rust en vaste rituelen. Omdat dit iedere dag hetzelfde is, neem je zo iets al snel voor lief en ben ik het als vanzelfsprekend gaan zien. Nu ik straks die afspraak bij de verloskundige heb, moet ik zelfs een beetje haasten. Als ik wist wat er boven mijn hoofd hing, had ik kunnen weten dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is en had ik het veel bewuster kunnen doen, veel minder gehaast en met mijn volle liefde en aandacht afscheid van hem kunnen nemen. Dan had ik hem kunnen voorbereiden op een lange tijd zonder moeder, dat ik er een hele lange tijd niet voor hem kon zijn en dat deze momenten dus door iemand anders gedaan zullen moeten worden. Dan had ik mijn tandenpoetsliedje niet overgeslagen en misschien zelfs wel twee keer gezongen. Dan had ik na het verschonen van zijn luier nog even lekker zijn beentjes gekriebeld en hebben kunnen genieten van hoe ontspannen hij daar van wordt. Dan had ik een heel lang verhaaltje uitgekozen om voor te lezen. Dan had ik me bewust geweest van hoe druk zijn speen op en neer gaat door het intensief soppen en hoe hij zijn knuffeldoekje over zijn wang aait wanneer hij geconcentreerd naar mij luistert. Dan had ik hem niet alleen een welterusten kus gegeven die we altijd drie keer overnieuw doen en daarna een gebedje gezongen, maar dan had ik hem nog even vast kunnen nemen en aan zijn haartjes geroken hoe lekker hij ruikt. Dan had ik hem zo lang vast gehouden dat ik waarschijnlijk niet eens meer weg gegaan zou zijn.

‘Tot zo!’ zeg ik tegen Steef.

Ik pak mijn schoudertas en vertrek.

to be continued...

Benieuwd naar het hele verhaal? Bestel mijn boek op http://www.bravenewbooks.nl/books/288640