Update van onze rollercoaster

Even weer oppakken waar ik gebleven was. 

Thuis gekomen weer goed mijn rust gepakt. Op dat moment nog bij mijn ouders. Een paar dagen later, na kerst, zijn we weer naar ons eigen huis gegaan, met de voorwaarden dat we extra hulp in zouden schakelen voor als mijn man aan het werk was. 

Dit was even zoeken, want stiekem doe je thuis toch teveel. We hebben inmiddels ook voor in de weekenden een heel lieve oppas, zodat ik kan rusten. Stiekem ook langzaam alles klaar gaan maken voor de komst van de kleine. De box staat in ieder geval, haha! 

30 december moest ik weer voor controle in het ziekenhuis zijn. Inmiddels al weer 27 weken en 3 dagen in verwachting! Die 2 weken hadden we al weer gewonnen. Tijdens de controle aan de ctg begonnen mijn harde buiken weer. Gelukkig niet zo erg en de baby doet het erg goed. Ook een week geen bloedverlies meer gehad. De gynaecoloog vertelde dat ze nu niks meer voor mij konden betekenen dan de verloskundige praktijk waar ik voor heel deze situatie onder controle stond en ik dus weer terug naar hun mocht ipv het ziekenhuis. Mocht er zich toch weer iets voordoen, zou ik via hun wel weer door gestuurd worden. 

Met nog maar af en toe harde buiken en geen bloedverlies meer, zijn wij erg tevreden. 

Gisteren onverwachts toch nog even naar de verloskundige geweest. Sinds een paar weken heb ik er last van dat mijn bloeddruk ineens daalt en ik me niet goed voel. Ze wilde even zeker weten dat er niks meer aan de hand was. Hartje van de baby gecontroleerd en bloeddruk, alles was op dat moment goed. Baby doet het wederom nog steeds goed. Bij de verloskundige werd ik wel weer even met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik denk dat het toch niet zo door heeft gedrongen wat er afgelopen weken allemaal gebeurd is. Ze ging mijn dossier uit het ziekenhuis even bijlezen en ze vertelde dat ze in het ziekenhuis er bang voor waren dat de baby er al aankwam. Bam, die komt weer even binnen. Ik had denk ik onbewust mezelf wijs gemaakt dat ik spoken heb gezien en dat het allemaal wel meeviel. Maar dan krijg je toch weer even te horen dat het zeer zeker niet meeviel. 

Dus het aftellen is begonnen. Nu ik dit schrijf, ben ik 29 weken en 2 dagen zwanger. Zodra ik de 36 weken gepasseerd ben, kan ik weer rustig ademhalen denk ik. Gelukkig maandag een echo, ik wil toch even naar de kleine kijken. Sinds de 20 weken echo de baby niet meer gezien, maar door dit alles wil ik de kleine echt even zien. 

Maar om het even positief af te sluiten deze blog. Voor nu ziet alles er weer redelijk goed uit en de baby is nog gelukkig en krijgt er als het goed is, weinig van mee. 

Tot de volgende! 🙋🏼‍♀️