Zwanger na een bevalling van mijn sterrenkindje

8 juni 2020, ben ik met 41 weken zwangerschap bevallen van ons plotseling overleden zoontje. Hij was ons eerste kindje. Heel lang hebben we gedacht, durven we het nog? Kunnen wij het nog aan? Nog een keer zo'n helse bevalling? Want je weet, een volgende zwangerschap gaat je niet veel rust geven, maar juist alleen maar angst, spanning, onzekerheid. 

In juli 2022 besloten wij naar het Radboud umc te gaan. Hier hebben wij zo'n fijn en goed gesprek gehad, dat ik het weer aandurfde. 2 maanden later bleek ik ook al zwanger te zijn van ons regenboog meisje. Nu ik dit schrijf, ben ik 23.3 weken zwanger van haar 🥰

Onze Nino 🌟 is overleden aan een zeldzame vorm van streptokokken B. (Zie mijn andere posts) een garantie krijg je nooit, of een volgende zwangerschap wel goed gaat, maar het Radboud stelt mij zo op mijn gerust, dat ik denk dat ik alles aan kan. Ook denk ik, zal je dit ooit weer gebeuren? Dan is de wereld wel heel erg hard, als je zoiets 2 x zou overkomen. Terug te komen op de streptokokken B bacterie, de kans is groot, dat als je eenmaal drager bent van streptokokken, dat je dat bij een volgende zwangerschap ook hebt. Wij hebben besloten dat ik mij nu niet laat testen op streptokokken. Als ik weet dat ik het heb, maak ik mijzelf alleen maar gek, omdat de artsen er nu eigenlijk niks aan kunnen doen. Beter weet ik het dan niet. Alleen aan het einde van mijn zwangerschap, dan wil ik een test hierop. Mocht het er dan weer zijn, dan kunnen ze misschien wel ingrijpen, of er iets aan doen, zoals mij extra goed in de gaten te houden. (Al word dat zowiezo heel erg goed al gedaan) 

Maar ik dacht, dat ik het allemaal heel erg eng zou vinden, maar ik ben nu ruim 23 weken zwanger, voel de kleine meid ook al heel erg goed, en ik moet zeggen dat het tot nu toe "erg goed" met mij gaat. Op dit moment, voel ik gelukkig "niet echt angst". Ik voel me goed, kleine meid doet het goed. Maar anderzijds, zo verliep mijn zwangerschap van Nino 💙🌟 ook.... Als ik dan weer zo denk, dan weet ik het allemaal eigenlijk even niet meer.. maar voor nu, ik "leef" en bekijk het met de dag, tot nu toe, hoor ik alleen maar van iedereen, dat ik weer straal 🥰 zelf durf ik ook wel een beetje toe te geven, dat ik weer zin heb in het leven, ik denk dat ik sterk ben en dat ik begin juni met een mooi klein meisje thuis kom, veilig in mama haar handen.. 💗

Trending: Hoe lang duurt het om zwanger te worden?