Lieve Dame, Wat een verdriet en wat een leegte.... Goed dat je haar gaat registreren. Zelf durf ik het (nog) niet aan. Wat er ook uit de uitslag komt.... Je zult het jezelf alrijd verwijten. Maar dat is mijn ervaring. Dikke knuff

Wat ontzettend naar dat je met een schuldgevoel blijft zitten! Maar zo herkenbaar! Na de geboorte van onze levenloos geboren zoon heb ik dat gevoel ook heel sterk gehad.. Gelukkig heb ik die gevoelens heel langzaam los kunnen laten nadat de gyneacoloog de oorzaak van zijn overlijden heeft kunnen vertellen.. Dat gun ik jou ook! Wat goed dat jullie Rosa laten registreren in het BRP! Zo fijn dat dat nu kan he! Wij hebben vrijdag de 15e een afspraak bij de gemeente! Maak er een bijzondere dag van met je gezinnetje, jullie 2e meisje hoort er voor altijd bij❤

Lieve Arlene, ik heb echt hard meegevochten voor deze wet en vind hem geweldig. Ik vind het dapper dat je het gaat doen! Wij hebben beslotenommhet niet te doen. Onze dochters waren een tweeling... Het laatste wat ik wil is dat mijn huidige dochtertje er iedere keer mee geconfronteerd word bij de officiële zaken. Knap dat jullie en zoveel met jullie het wel durven.. ze weet wel dat ze een zusje heeft die een sterretje heeft! Ergens hoop dat ik dat ze ook nog iets aan die botte uitspraken van gyneacologen gaan doen... iedere miskraam tellen ze mee als zwangerschap. Als je dan te horen krijgt dat je tweeling eigenlijk nummer 14&15 zijn.... Ik zit dus ook met de vraag hoe en wie.... Maar jullie hebbe gelukkig jullie keuze kunnen maken. Ben trots op jullie!

Lieve Arlene, Wat goed dat je schrijft! Wat een prachtige naam; Rosa. Lieve kleine Rosa, jullie mooie lieve kindje, voor altijd in jullie hart. Het is zo goed dat jullie haar inschrijven bij de gemeente. Officieel en erkenning voor jullie kindje. Heel erg spannend jullie afspraak vrijdag. Ik hoop dat er iets uitkomt zodat je schuldgevoel kan worden weggenomen. Maar weet wel dat schuldgevoel een onderdeel is van rouwen. Wat als...dan misschien...je wil met heel je hart en ziel dat het anders was. Dat Rosa nu in je armen lag en je haar hartje kon voelen kloppen en haar borstkas zachtjes en rustig op en neer zag gaan. Je wilde zo graag haar volgen. Zien opgroeien. Haar handje in jouw hand. Samen de wereld betreden en avonturen te gemoed gaan. Zo graag haar eerste momenten meemaken tot ze groot en wijs was en misschien zelf wel moeder werd....zoooooveel momenten...zo ongelofelijk veel momenten die je nu moet missen....het schuldgevoel staat daar ook voor. Omdat je zo graag anders wou....je leven zou geven voor haar.. Ik geef je een digitale knuffel! Heel veel liefs Joos