Esz84's avatar
7 jaar geleden

Dankjewel, ga dat zeker bespreken thuis!

Esz84's avatar
7 jaar geleden

Dank voor je reactie! We proberen ook veel dingen te doen die hij leuk vindt, zodat hij ook iets heeft om naar uit te kijken en zich te 'gedragen'. Hij is altijd al een uitdaging geweest van af baby aan al. Hij kan ook superlief zijn, vooral zn zusje. Daar wil hij alles voor doen. We moeten maar gewoon denk ik doorgaan zoals we nu doen, alleen is het soms erg zwaar. Bedankt voor de tips ;)

Annemiek2's avatar
7 jaar geleden

Dat is inderdaad heel lastig. Wat ons geholpen heeft om inzicht te krijgen in ons gedrag en dat van ons zoontje is video home training. Dit hebben wij gekregen samen met gezinsbegeleiding, we hebben er zelf om gevraagd. Nu blijkt dat we het best wel goed doen. Ons zoontje was heel boos en heel snel gefrustreerd Hij ging dan huilen en gillen en regelmatig ook slaan. Hij was toen net 3 jaar en nu zijn we een half jaar verder en het gaat stukken beter. Hij praat nu ook en zit op een bijzondere psz. Ik zit mij ook te bedenken of het een idee is om je kinderen om de dag je te laten helpen. Ik weet niet of het mogelijk is en of dat zou schelen. Natuurlijk is het niet goed om constant te wisselen om te kijken of een idee werkt. Ik wil ook nog wel eens tips vinden bij "how 2 talk 2 kids" . Het is niet erg om iemand mee te laten kijken in je opvoeding. Soms zien hun iets waardoor je net je opvoeding beter kunt doen. Op die manier kwamen wij er achter dat onze zoon niet past in een reguliere psz en is hij naar een bijzondere (aangepaste) psz gegaan. Ook krijgen we onderzoeken voor hem om te zien wat er nu aan de hand is en wat de volgende stappen zijn voor hem. Dit is wat ik nog verder kan bedenken aan tips. Wellicht dat je er iets aan hebt of dat er nog andere met tips komen. Heel veel succes en sterkte met je opvoeding.

Esz84's avatar
7 jaar geleden

Dankje voor je reactie! Qua straffen, ik waarschuw 1x en zeg wat het gevolg is als het niet ophoudt, weer doen = straf krijgen Straf is en aantal minuten op de stoel zitten, dus uitgesloten van spelen en contact met anderen. Is hij dan nog vervelend of een grote mond oid dan gaan ze naar boven even afkoelen in eigen kamer. Max 10 min. Daarna ga ik naar boven en vraag ik of hij begrepen heeft waarom hij straf heeft, en dat kunnen ze me beide haarfijn uitleggen. Dus het begrip is er wel en ook dat het niet mag. De oudste helpt graag mee met de verzorging van onze jongste, dus idd luier pakken, doekjes ed. Ik probeer ze elk taken te geven voor hun leeftijd, dus de oudste mag dan de ' moeilijkste ' taak, maar wil dan ook gelijk alles van z'n broertje doen.. Zodra je dan zegt dat hij z'n eigen taak heeft en z'n broertje ook is hij verontwaardigd en vind dat hij niks mag en achteruit gesteld wordt. En dan komt de grote mond.. en waarom; we weten het echt niet. Hij lijkt jaloers te zijn, en is bang dat hij wat te kort komt. Terwijl tegenover z'n zusje van 8 weken superlief, en totaal niet jaloers. Nu hebben we wel sinds kort dat hij mag opblijven en dat z'n broertje een kwartier eerder op bed gaat, dat helpt wel. Vervelend is gewoon dat z'n broertje af en toe zijn gedrag overneemt, terwijl hij niet zo is.