Ik heb het me heel kort afgevraagd, en daarna van me af gezet. Bleek gewoon dat het kan! ? Ondertussen hebben we 3 kindjes, de oudste is 7, middelste 2 en jongste 7 maanden. Alle 3 zijn ze geheel uniek, en het houden van is helemaal goed gekomen ;) De oudste vroeg een paar maanden geleden wel of ik nu minder van haar hield omdat haar broertjes er zijn, maar ze was helemaal gerust gesteld toen ik zei dat het hart van een mama gewoon groter wordt iedere keer als er een kindje bij komt. Ze hoeft haar plekje niet te delen, er komt gewoon een plekje bij. Dat vond ze heel logisch, want mama’s doen dat gewoon ♥️ De 2 jarige is stapel op zijn kleine broertje, jaloezie heeft hij nooit last van gehad. Als iemand zijn kleine broertje bewondert staat hij er naast, en als ze een hand uitsteken zegt die mijn baby nee mijn baby ?

Oo ik herken dit zo erg! Ben in december uitgerekend van de 2e en ik kan soms ook zo twijfelen! Maar ik merk wel dat ik ook steeds meer naar uit ga kijken, zo benieuwd hoe onze oudste gaat reageren! Het blijft een dubbel gevoel haha! Maar ik hoor van alle andere mama's dat dat echt wel goed komt, dus daar vertrouw ik op ;)