Wow wat een heftig verhaal. Wat dapper van je om het zo te beschrijven. Heel veel sterkte.

Hoi Chani, Ikzelf heb een aangeboren hartafwijking. Gelukkig hebben wij onverhoopt ook het geluk gehad om een kindje te krijgen. Voor ons was er ook een lichamelijke achteruitgang en de wens voor een groter gezin. Voor mijn man was er snel een streep door de kinderwens uitbreiding. Ikzelf deed hier langer over, uiteindelijk hebben wij gekozen om ons geluk niet verder te tarten. Nu gaat t nog redelijk. Ik kan genieten van mijn meisje, mag vanalles met haar meemaken. En ook nog voor t huishouden zorgen. Heel veel sterkte met je afweging, maar laat je niet te veel leiden door wat je wilt, maar door wat je aan kunt. Annette

wat naar voor je vriendin!! Ze adviseren inderdaad om pas te beginnen met zwanger proberen te worden als je 6 maanden geen ziekteactiviteit hebt gehad. Maar ja dan begin je na een ziektevrije periode,en dan kun je door de hormonen juist weer een opstoot krijgen en moet je weer stoppen :S Als ik nog geen kind had zou ik dat risico ook nemen,maar nu....Wel heel goed van je dat jij haar steunt!!

@Linda: ik had de eerste 4 maanden een paar vreemde bloeduitslagen (trombopenie, verhoogde nierwaardes en leverwaardes) en 1 keer een niersteenaanval. Na de 4de maand was dat ineens allemaal op miraculeuze wijze verdwenen! Voordat ik de definitieve uitslag kreeg dat ik SLE had, was er 1 arts die zei dat ik om die reden nooit Lupus zou kunnen hebben want dan wordt het erger tijdens de zwangerschap. Pas nu weet ik dat dat helemaal niet hoeft en dat tijdens de zwangerschap je immuunssysteem op een lager pitje werkt en mensen met een auto-immuunziekte soms tijdens hun zwangerschap zich beter voelen. DAt was hier ook, ik heb me nog nooit zo goed gevoeld en zag er ook goed uit.Dat was bij jou dus ook zo, wat fijn voor je!!