Heeell herkenbaar. Voetenfobie check. Babyvoetenfobie echt niet. Snapchatfilter foto's all the time. Meebrabbelen en happen is gewoon gewoonte geworden haha.

Oh ik herken zoveel! Zo heb ik ook een afkeer jegens voeten! Ze zijn een noodzakelijk kwaad, en meer ook niet! Maar die van m'n zoontje kietel, kroel en kus ik! En ook meneer heeft echt stinkkakkies haha toen ik laatst kusjes gaf en zei dat ik van zijn zwetekakkies hou werd ik raar aangekeken door zijn vader haha en dat snap ik eigenlijk nog best ook! En de collectie van snapchatfoto's en filmpjes begint nu ook aardig uit de hand te lopen.. Gekke stemmetjes doe ik eigenlijk niet, die jij omschrijft vind ik echt verschrikkelijk irritant ook! Of met je piepstemmetje tegen je kind praten alsof het achterlijk is brr ook heb ik me er wel eens op betrapt een doekje nat te maken en met wat speeksel viezigheid weg te vegen (oh wat haatte ik dat als mijn moeder dat deed)..

Het eerste wat ik wil doen nu is mijn vriend dit laten lezen. Jammer genoeg snapt hij geen snars van die "gekke dingen" omdat hij niet elke dag met baby's werkt en we zelf dus geen kindjes hebben. Vooral die hapjes mee doen, ik voel me dan zo stom... en het is gewoon automatisme. Het voelt zelfs onnatuurlijk om het achterwege te laten. Alsof ze betere hapjes gaat nemen als je met haar mee doet hihi. Leuk hoor!!

hihi grappig, ik heb ook echt een voetenfobie, maar die van mijn zoonjte... Heerlijk ;) Wat ik wel doe is het restant van zijn afgekouwde broodje of koekje opeten... Dat zou ik vroeger ook noooooit doen! :)