Zo herkenbaar. Mensen willen het altijd goed praten, maar het valt niet goed te praten. Je bent je kind verloren. Dat is vreselijk hard en pijnlijk en rauw. En er is niets op de wereld dat dat beter maakt, zulke opmerkingen maken het alleen maar erger zelfs.

Mooi geschreven en herkenbaar. Zelfs een ‘plek’ geven voelt voor mij niet goed. Ik geef het verlies van mijn zoon geen plek. Hij blijft een onderdeel van mn leven. We moeten er hooguit proberen mee te leven. Het scherpte randje wat er hopelijk ooit af gaat. Maar ohhh ja die opmerkingen…soms zo moeilijk. Ik kreeg laatst ook te horen: heb je nu evengoed verlof? Ja duhhhh! (Ons kindje verloren op 1e verlofdag.)

Herkenbaar helaas. Je hebt een goed beschreven. Ik heb geen zwangerschapsafbreking. Maar vroeggeboorte, mijn zoon is uiteindelijk ook overleden. Maar veel mensen kunnen zulke * piep opmerkingen maken. Vaak goed bedoelt, maar sommige mensen denken ook gewoon niet na.. ik werd ook echt allergisch van sommige opmerkingen. Maar ik was/ben Sws geprikkeld door het hele verdriet. Ook mensen die zeggen ‘ik weet precies hoe je je voelt. Nou niet dus. Elk verhaal is anders. Ik zou ook nooit zeggen dat iemand anders zijn verdriet erger of minder erg is. Maar het is wel anders