zyradesign's avatar
8 jaar geleden

Het is een rollercoaster, ook bij jou lees ik zo. Het blijft een gemis en veel stress. Ben benieuwd naar je keuze. Xxx

zyradesign's avatar
8 jaar geleden

Ik ben ook zeer blij met mijn wondertjes. Vandaag is de jongste ook jarig. Maar ondanks de vreugde is er altijd een gemis... fijn om te lezen dat ook jou een mooie dochter is gegund xxx

Miranda82's avatar
8 jaar geleden

Ik ken helaas dat gevoel ook. Een positieve zwangerschapstest hoort iets moois te zijn en iets om naar uit te kijken. Bij mij was dit alleen de eerste keer het geval. Ik was toen wel dolblij. voor 13 weken, toen was het over. De gyn vertelde dat ze geen hartslag zag. Maar ze dacht dat ik misschien toch minder ver was dan ik dacht, dus ze wilde het niet direct afschrijven. Een verschrikkelijk lange week later mocht ik weer heen. Ze zag nog steeds geen hartslag, maar het leek toch alsof er wel iets groeide, dus nog steeds durfde ze het niet af te schrijven. Weer een week wachten en toen was het toch echt definitief mis. Het was nu duidelijk dat het al langer mis was en dat het vruchtje niet meer uit zichzelf zou komen, dus moest ik een curettage. Ik mocht gelukkig direct de volgende dag, dan kon ik me er niet te druk over maken. 3 maanden later had ik weer een positieve test. Maar niet meer die roze wolk. Ik maakte me direct zorgen en wilde zeker niet meer 13 weken wachten. Ik mocht met 7 weken komen voor een echo. Toen bleek ik zwanger van een tweeling. 1 vrucht had echter geen hartslag, de ander wel. De week erna nog steeds maar 1 hartslag. Als mijn lichaam zou besluiten de ene vrucht uit te werpen zou de goede vrucht waarschijnlijk meegaan. Heel veel zorgen, tot 14 weken, toen durfde de gyn het aan om te zeggen dat de goede vrucht zou blijven zitten. Met 20 weken kon de echoscopist maar 2 navelstrengaderen zien, waar er 3 horen te zitten. Weer zorgen. 2 weken later vertelde een andere echoscopist ons dat ze ook de derde ader niet kon zien, maar dat ze vanwege bepaalde kleurtjes wel zeker wist dat hij er was. Dit was voor mij niet voldoende en ik ben me de rest van de zwangerschap zorgen blijven maken. Gelukkig is mijn zoontje gezond geboren. 2 jaar later had ik weer een positieve test. Toen herhaalde zich het verhaal van mijn eerste test. Weer geen zekerheid van de gyn en weer wachten tot ze het zeker wist. En weer een curettage. Daar na was ik er klaar mee. Ik moest hier echt van bijkomen en we hebben meer dan een jaar gewacht. Toen herhaalde zich de zwangerschap van mij zoontje. Weer een tweeling, waarbij maar 1 hartje was. Ook deze is gelukkig blijven zitten. Dus ik heb nu 2 gezonde zoontjes. Ik ben erg aan het twijfelen of er nog een derde bij moet komen. Maar die zwangerschapstesten zullen nooit meer het blije gevoel geven dat ze zouden moeten geven.

's avatar
8 jaar geleden

Lieve Zyradesign, Heftig verhaal hoor, blij te lezen dat je uiteindelijk 2 kindjes op de wereld hebt mogen zetten. Ik herken me in je verhaal hoor, de eerste keer bij mn dochter ging alles helemaal goed. Daarna 3x mis, zonder reden, je geeft de moed dan al bijna op en idd geen euforie meer bij positieve testen. Daarna alsnog een dochter gekregen. Kindertjes bljven wonderen, iedereen mag blij zijn als t voorspoedig en zonder complicaties gaat.. Geniet van je gezinnetje ????