Wat mooi dat zoveel moeders zich in je verhaal herkennen! Ik kan er wel een beetje in meegaan, maar ik heb wel contact met mijn ouders. Alleen voelt het soms alsof we een andere taal spreken. En alsof ik er niet helemaal toe doe. En ik had zoiets anders gehoopt toen ik moeder werd. Maar ik kan er steeds beter mee dealen. Ik vind het mooi hoe jij mensen hebt aangesproken met je blog. En wen er maar aan: bloggen zet je altijd aan het denken! Terecht dat je blog tot blog van de week is gekozen!

Bedankt voor je reactie. Sorry dat je dat moet doormaken. Gelukkig heb je anderen met wie je een goeie band hebt. Wel jammer van je stiefmoeder, kan me voorstellen dat dat niet hetzelfde is. :)

Heftig... mijn moeder is overleden voor de eerste werd geboren en ook ik vraag me zo vaak af hoe het zou zijn met haar als oma. ik mis vooral het delen van alle zorgen om de meiden en de zwangerschap.. Daar komt bij dat ik ondertussen een stiefmoeder heb wie perse Oma genoemd wil/moet worden. Ik haal Gelukkig stukjes mama bij mijn tantes, schoonmoeder en zusje.. maar niemand kan je moeder vervangen.. Ik kan alleen hopen dat mijn meisjes hier zelf nooit doorheen hoeven...

Nathalie, het is zo herkenbaar wat je schrijft. Het had mijn verhaal kunnen zijn. Mijn jongens zijn nog wat jonger maar helaas moet ik het ook al 10 jaar zonder haar doen. Dacht dat ik alleen zulke gedachten had als ik andere Moeders (Oma's ) achter de kinderwagen of op de peuterspeelzaal zie. Gelukkig heb ik een hele lieve schoonmoeder waar ik op terug kan vallen maar het is niet hetzelfde.