Ik heb je verhaal even op mij in laten werken. Gister al gelezen namelijk maar toen was ik zo boos dat ik beter niet kon schrijven. Boos om het feit dat jouw dochter niet goed genoeg is voor jou. En waarom, omdat zij anders is dan jou en je andere twee kindjes. Elk kind is uniek en die unieke kant moet juist door iedereen en zeker door jou als moeder, geaccepteerd worden. Dit zegt trouwens zoveel meer over jou dan over je dochter!!!! Jouw dochter die zichzelf durft te zijn en jij als moeder, nee ik zal het niet uitspreken. Maar hulp dat moet jij zeker zoeken, hulp om deze rare en zieke gedachte uit je hoofd te halen. Ik zou mij echt schamen om jou als mijn moeder te hebben sorry dat ik het moet zeggen

Laat haar toch lekker gaan, komt vanzelf wel.. Als ik een dochter had en die wilde in haar prinsessen jurk met knuffels naar het bos, dan mag ze dat lekker doen. Snap echt niet waar, je je druk om maakt. Je bent nu zelf als een tuttebel bezig ;)

Stel je het eens andersom voor: jij bent een tuttebel moeder en irriteert je juist aan die 2 jongensachtige-kinderen van je. Je wordt boos als ze in makkelijke kleren naar het bos willen of als ze steeds buiten willen spelen. Ze moeten van jou per se in prinsessenkleding met poppen naar het bos want het mag alleen op jouw manier. Als ze niet binnen blijven, straf je ze. Je wil ze afleren om zoveel buiten te spelen en te ravotten. Zielig toch??? Nou, dat doe je nu precies je dochter aan.

Ik begrijp ook werkelijk niet waarom ze alleen op jullie manier in het bos mag spelen. Waarom niet met prinsessenjurk en poppen? Als zij dat nou leuk vindt? En waarom moet ze in de regen lopen als ze dat niet prettig vindt? Heel vreemd en schadelijk om een kind zo te proberen opleggen hoe ze moet zijn en hoe ze moet spelen. Laat haat gewoon zichzelf zijn!