Lobke's avatar
11 jaar geleden

Mijn oudste dochter moest met 37 weken geboren worden ivm HELLP, kreeg wee opwekkers en ben 'normaal' bevallen. Is wel heftiger, omdat door het opwekken alles veel sneller gaat. Onze zoon moest geboren worden met 33,5 week, ook weer ivm HELLP. Toen ik wee-opwekkers kreeg, kon mijn zoon het niet aan, zijn hartje ging gek doen. Dus met spoed ruggenprik voor keizersnee. Ruggenprik werkte niet, dus meteen onder narcose. Onze zoon wilde nog niet geboren worden, was te zwak en moest gereanimeerd worden. Tijdens de geboorte kwamen ze er ook achter dat hij veel te klein was, 1484 gram. Daarna besloten om geen derde meer te proberen ivm risico op weer HELLP. Toch weer zwanger geworden en samen met de gynaecoloog gekozen voor een geplande keizersnee. Eerst met ruggenprik, werkte weer niet, dus over naar narcose. Ik heb er geen problemen mee dat er voor een geplande keizersnee gekozen is, het ging allemaal in overleg met het ziekenhuis.

's avatar
11 jaar geleden

Wat een heftige verhalen! Zo zou het eigenlijk niet moeten gaan. Wist je dat je op Mamazoekt verloskundigen kunt beoordelen en specifiek "het begeleiden van de bevalling" een cijfer kunt geven? https://www.mamazoekt.nl/vind-je-deskundige/zoek-in-je-omgeving Ook kun je filmpjes bekijken van o.a. een counselor die vertelt wat zij en jij kan doen als je een eerste vervelende bevalling hebt gehad. Of filmpjes met ervaringen van andere moeders terugkijken. https://www.mamazoekt.nl/mamazoekttv/zoek-een-video/bekijk-filmpjes-van/?navCategory=2&videoKeyword=counselor

's avatar
11 jaar geleden

ja heftig!! idd ben je niet de enigste met dat gevoel. mij werd ook verteld dat het een mooie tijd is om zwanger te zijn en bevalling ; appeltje eitje. Ik heb ook een vreselijke zwangerschap gehad, veel pijn en veel ziek en moe,mensen om me heen zeiden steeds geniet ervan meid, tot vervelends toe en op een gegeven moment kon ik er kwaad op reageren, hoe konden ze dat zeggen want ik had er nog geen seconde van kunnen genieten, de bevalling ging ook anders, badbevalling thuis maar moest er steeds uit tijdens de controle en was zo vermoeiend dat ik zei laat dat bad maar zitten ik blijf hier wel liggen. en dan steeds het gaat goed ik kom over 2 uur terug , 2uur????? ik dacht omg hoe lang gaat dat wel niet duren. uiteindelijk moest ik met 9,5 centimeter toch naar het ziekenhuis omdat het laatste randje niet wilde en ja hoor heftige weeen in een auto die alle kanten op gaat en dan weer de rolstoel in. gelukkig kwam daar snel onze dochter eindelijk ter wereld. daarna nog een hoop ellende gehad maar we zijn zeker wat je zegt van een roze wolk afgevallen. JE moet doen wat je denkt dat goed is. Je kan altijd overwegen om het eerst op natuurlijke wijze en als dat niet lukt altijd nog via een keizersnede, het is alleen wel rustiger denk ik als je een geplande keizersnee krijgt dan wordt je er wel beter op voorbereid en zal het ook wel rustiger gaan omdat het dan allemaal al beslist is en iedereen er op voorbereid is.ik zou het gewoon bespreken met de gyneacolloog. Het hoeft natuurlijk niet altijd het zelfde te gaan. maar snap wel jullie angst. ik hoop dat jullie de juiste keuze kunnen maken en dat deze keer alles wel goed gaat!! succes en sterkte met alles!!

's avatar
11 jaar geleden

Jeetje wat heftig allemaal...ik hoor vaker van dit soort horror bevallingen, waar ik echt de kriebels van krijg...je levert je echt over in de meeste gevallen, waar je achteraf flink van baalt, en vaak bij jezelf meld; had ik dit maar of had ik dat maar etc. ... mij vliezen braken 6 weken voor de uitgerekende datum.. mijn hele zwangerschap was door een ringetje te halen..en ook mijn bevalling was een makkie ...ik had het me veel pijnlijker voor gesteld (sorry voor jou dat ik dit vertel).. totdat het hartritme van onze dochter monotoom werd na de eerste perswee... ze hebben met 2 man haar direct uit m'n lijf getrokken met de vacuümpomp... helaas ging het toen verschrikkelijk bergafwaarts met onze kleine dame na de bevalling... ze is doodziek geweest de eerste paar weken, na een volle week kreeg ik haar 'voor het eerst' in mijn armen... ik heb het eerste jaar 'heel vaak' gedacht; was mijn bevalling maar een 'hel' en 1000x pijnlijker en verschrikkelijker als ik die tijd erna maar niet had hoeven meemaken.. zo zie je maar weer hoe ieder zijn eigen bevalling ervaart! Wij zijn echt zielsgelukkig dat onze kleine dame nu gezond en wel is, en aan haar vervelende begin niets heeft overgehouden:)