Hahaha! Grappig dat dit onderwerp zo leeft, en meer dan 100 reacties oplevert! Iedereen vertelt het eigen bevallingsverhaal, en ik krijg ook die behoefte! Je hebt het erg leuk geschreven, met humor, complimenten! Om mijn reactie zeer kort te houden: ik herken de meeste punten niet... ik verloor vruchtwat, weeën bleven uit, dus volgende dag aan weeopwekkers, die weinig deden. Uiteindelijk keizersnede. Weinig herkenning dus, maar desalniettemin genoten van je leuke schrijfstijl! Wat mij wel opvalt, hoe je ook bevalt, het is nooit een pretje, vrouwen onthouden het de rest van hun leven, het gevoel van de pijn zakt weg (waardoor je het nog een keer aandurft) maar dat het immens heftig was weet iedereen nog! Vrouwen raken er geloof ik nooit over uitgesproken... ;-)

Nog een weetje: als je placenta er niet vanzelf uitkomt geven ze je een spuit om het op te wekken. Twee keer gehad, en twee keer net op tijd gekomen. (voordat je naar ziekenhuis moet). Bij de derde dit verteld en deze verloskundige 'masseerde' na de bevalling flink op mijn buik om (!) , maar wel met resultaat dat de placenta spontaan en vlot kwam. Was ik wel bij om. Dan is het tenminste klaar. (en kan de afronding ook beginnen, het hechten, wassen ed.) En kun je gaan genieten.

Het is toch altijd weer anders. Ik had bij de eerste twee een mega - weeenstorm die bij beide een uur of 7 aanhield. En mijn vliezen waren nog niet gebroken. Jij schrijft dat na het breken van de vliezen de weeeen 1000 keer heftiger worden. Is niet mijn ervaring. En bij de derde had ik helemaal geen weeenstorm. Maar 'gewoon' pittige weeen en na het breken van de vliezen werd ook dat niet opeens veel erger. Koste minder energie die bevalling. Bij alledrie zijn pas na uren en uren de vliezen gebroken. Tegen tijd dat ik bijna mocht persen.

Haha zooo vreselijk herkenbaar, vooral het moment na de bevalling... 'ach viel wel mee toch?' Tot je mag douchen en je op je tenen naar de douche loopt met je benen wijd alsof je een heel pak kraamverband er tussen hebt ????