Mijn dochtertje is nu alweer 18 maanden oud en wat is het toch een schatje! Om me heen wordt alweer geruime tijd de vraag gesteld of het niet al tijd wordt voor een 2e. Alsof je daar zelf niks over te vertellen hebt! Je hebt er 1, dus er moet ook maar een 2e komen!

Tot vlak voor mijn zwangerschap heb ik altijd gesport... Hardlopen of naar de fitnessschool. Ik had er tijd genoeg voor. Sinds mijn zwangerschap is dat helaas allemaal voorbij. Ik ben lange tijd tijdens mijn zwangerschap kotsmisselijk geweest waardoor ik er niet aan moest denken om gaan sporten.

Intussen is de kleine geboren en wil ik eigenlijk wel weer gaan sporten... alleen... waar haal ik de tijd en energie vandaan? Tot afgelopen zaterdag kwam de kleine meid (intussen 17 maanden) nog minimaal 2x per nacht. Ik was dus blij met elke minuut die ik kon bijslapen! Sinds zaterdag slaapt ze eindelijk door en heb ik dus eindelijk wat tijd om bij te tanken. Ik hoop dat mijn energiepijl snel omhoog gaat, al verwacht ik niet dat dat binnen een paar dagen gebeurd is.

Al een paar weken smacht ik ernaar om weer te gaan sporten. Enerzijds om weer wat conditie te krijgen, anderzijds om mijn lichaam weer een beetje op orde te krijgen. Niet van de zwangerschap, maar al die kilo's die er daarna aan zijn gekomen van het snaaien! Maar... geld voor de sportschool heb ik niet, dus wil ik weer gaan hardlopen.

Volgens Wikipedia is moederdag het volgende:

Intussen is mijn kleine meid 14,5 maanden en nog steeds geef ik borstvoeding. Wat mij opvalt is dat dit nogal als een prestatie overkomt op sommige mensen...

Mijn dochter is intussen 14 maanden. Het is een schat van een meid en ze lacht heel veel... maar zodra ze vastgezet wordt is het een drama! Dit is al vanaf het begin zo. Eerst in de maxicosi, nu in het autostoeltje en in het eetstoeltje. In de maxicosi en het autostoeltje is het alleen brullen op het moment dat ze er ingezet wordt.  Daarna vindt ze het wel prima. In het eetstoeltje is het een ander verhaal. Aangezien ze in het eetstoeltje gaat staan, moeten de riempjes wel vastgemaakt worden. Helaas blijft mevrouw draaien en brullen!

Ilse is toen ze 3 maanden was naar Kinderdagverblijf Tovertuin in Gaanderen gegaan. Daar had ze het ontzettend naar haar zin. Alle leidsters waren gek met haar en vonden het heerlijk om met haar te knuffelen! Ilse is een echte knuffelkont, maar ook ontzettend actief. Ze is ook nergens bang voor en is al vrij vlot met veel dingen... Met ongeveer 4,5 maand stond ze al heerlijk in de grondbox en keek ze interesse naar iedereen die binnen kwam. Vlak daarna een stoeltje tegen het aanrecht aan en wilde daar opklimmen! Ze heeft zelfs regelmatig een verbod gekregen om op de vloer rond te kruipen aangezien de leidsters niet wisten wat ze uit zou spoken wanneer ze even weg zouden zijn om een kindje de luier te verschonen. Ilse werd dan "verbannen" naar de grondbox die veilig afgeschermd was. De leidsters kregen ook veel vragen over hoe het kan dat zo'n klein poppetje al staat en of dat geen kwaad kon! Gelukkig konden de leidsters de ouders geruststellen! Ilse stond geheel vrijwillig!

Los van de periode met mijn moeder is het nu voor de 4e keer dat Ilse uit logeren is. 2x bij opa&oma, 1x bij mijn beste vriendin met haar 2 jongens en vannacht bij mijn zwager, schoonzus & nichtje.

Zoals sommige al wel gelezen hebben, heb ik een ontzettend hectisch jaar achter de rug. Hierbij eerst even een korte samenvatting:

Ik heb al een aantal blogs geschreven over de situatie met mijn moeder. De laatste blog ging over dat we Ilse d'r halve verjaardag hebben gevierd. Dat was op 8 september.