Dinsdagavond 3 oktober
Donny is vanaf een uur of 20.00 uur plotseling heel huilerig. Ik heb het vermoeden dat hij gewoon moe is want hij heeft de hele dag gewoon vrolijk gespeeld en leg hem die avond iets eerder naar bed. Normaal gesproken ligt hij meestal pas tussen 20.30- 21.00 uur op bed en die tijd werkt heel goed voor hem. Het valt me al wel op dat hij amper iets wil drinken. Sowieso eet en drinkt hij de laatste dagen al wat minder en dat heeft hij weleens vaker. Meestal zit er dan iets aan te komen, maar ook niet altijd.
Donny gaat meteen slapen. Om 21.30 uur hoor ik hem huilen. Ik ga naar hem toe en probeer hem iets te laten drinken, maar hij wil niets. Ik leg hem weer op bed. Een half uur later hoor ik hem weer en ik ga weer naar hem toe. Hij voelt een beetje warm aan en ik meet zijn temperatuur, 37.8. Nog steeds wil hij niets drinken. Op deze manier blijft hij elk uur in de weer. Het lijkt of hij last heeft van zijn oren want hij zit aan zijn oor en roept dan steeds ¨au¨. Rond 1.00 uur wil hij gelukkig toch een beetje drinken. Ik meet weer zijn temperatuur en die is 38.1. Ik geef hem een zetpil voor de nacht en hoop dat hij hierdoor beter gaat slapen. Hij wordt die nacht ongeveer elk uur, soms al na een half uur wakker en huilt dan. Rond een uur of 4 twijfel ik of ik het ziekenhuis zal bellen. Hij blijft ¨au¨ roepen en zit aan zijn oor en het duurt best lang voor ik hem stil krijg met huilen. Omdat ik het vermoeden heb dat het weleens een (beginnende) oorontsteking kan zijn, besluit ik toch om niet het ziekenhuis te bellen, maar even af te wachten en morgen de huisarts te bellen. Dit ook omdat hij niet echt koorts heeft. Rond 6.00 uur neem ik hem bij mij in bed. Hij slaapt op mijn schoot terwijl ik rechtop in bed zit, maar ook nu wordt hij iedere keer na een paar minuten wakker. Om 8.00 uur bel ik meteen de huisarts. Ik kan een uur later al komen. Ik meet weer zijn temperatuur want ik vind hem toch heel warm aanvoelen. De thermometer geeft 38.3 aan. Gek, want hij voelt warmer. Daarom meet ik nog een keer zijn temperatuur, maar de thermometer blijft 38.3 aangeven. Op het moment dat ik hem ga aankleden, merk ik dat hij pijn aan zijn nek heeft. Ik schrik dan toch wel omdat hij naar mijn idee ook steeds zieker lijkt te worden. Even schiet de gedachte door me heen dat hij toch geen hersenvliesontsteking heeft. Ik probeer hem weer wat drinken te geven, maar hij wil niet. Hij vraagt er trouwens wel zelf om, maar als ik dan de fles geef dan drukt hij hem weg. Dit deed hij vannacht ook. Ik laat hem in de bank zitten want dat wil hij en ga naar boven om mezelf klaar te maken. Als ik na een paar minuten naar beneden kom, zie ik dat Donny ligt te slapen in de bank. Ik moet hem wakker maken om naar de huisarts te gaan. Weer merk ik aan hem dat hij zieker wordt en dat hij toch echt pijn aan zijn nek heeft. Als we bij de huisarts zijn onderzoekt hij Donny. Hij kijkt in zijn oren maar ziet niks geks. Zijn temperatuur is nog steeds 38.3 ondanks dat hij voor mijn gevoel warmer aanvoelt en ook als de huisarts aan zijn nek zit, doet dat pijn. We ontdekken opeens ook wat kleine rode vlekjes op zijn borst. Die zaten er een uur geleden bij het aankleden nog niet. De huisarts is er niet gerust op en stuurt ons door naar het ziekenhuis. Hij spreekt zijn vermoeden uit dat het misschien hersenvliesontsteking kan zijn. Ik vertel hem dat ik daar vanmorgen ook even aan dacht. Hij belt met het WKZ in Utrecht en daar geven ze aan dat ik meteen met hem kan komen. Op het moment dat ik met Donny naar de auto loop, word ik gebeld door een anoniem nummer. Het is zijn arts van het WKZ die altijd voor de transplantatie bij hem de controles deed. Ze vertelt dat ik wat spullen mee moet nemen omdat het kan zijn dat we een poosje moeten blijven en op welke afdeling we ons moeten melden.