37 weken alweer, en iedereen die het alsmaar tegen me zei krijgt gelijk. Wat gaat de tijd snel! Tot de 25 weken dacht ik steeds, snel? Het mag veel sneller hoor.. maar inderdaad nu de laatste weken zijn ingegaan merk ik hoe snel het gaat. Heerlijk hoor, ik kijk er enorm naar uit de kleine meid in mijn armen te hebben, maar ik begrijp nu wel wat mensen bedoelden. Mijn verlof gaat eindelijk in en ik probeer dat advies van anderen dan ook maar op te volgen en ga gewoon lekker van de laatste weekjes genieten. We hebben een poosje terug een hele mooie dikke buiken shoot gedaan, ik heb een babyshower gehad (wauw wat geweldig om zo verast te worden) van het weekend lekker uit eten geweest met mijn partner, gister een leuke avond met vriendinnen gehad en zo komen er vast nog wel meer leuke momenten bij. Maar ondertussen ben ik ieder ander moment alleen nog maar bezig met de komst van de kleine, het huis constant netjes houden (nesteldrang!!!) Bed sinds gisteren op klossen, toch steeds nog wat laatste aankopen willen doen, ik kan me niet goed genoeg voorbereiden naar mijn idee. Al met al ga ik de laatste weekjes lekker ontspannen door en ben ik ontzettend benieuwd weer de kleine meid zich zal aankondigen. Ik heb een hele fijne zwangerschap gehad met weinig echte klachten en zelfs de laatste loodjes die heus wel zwaarder worden (trap lopen als een oud wijf, buik die in de weg gaat zitten, slapeloze nachten) vallen me eigenlijk wel mee. Ik gun iedereen eigenlijk een zwangerschap zoals ik hem zelf mag ervaren. Alle toekomstige mama's succes met jullie zwangerschap, die van mij duurt hopelijk niet lang meer en dan, dan mag ik me echt mama noemen! Onbeschrijfelijk!

herkennen jullie dat, zelf raak ik inmiddels aan bijna aan die ritmische klopjes gewend. Onze kleine meid heeft zovaak de hik. Gelukkig zouden ze er geen last van moeten hebben, maar toch vind ik het best wel sneu. 

ja en dan is het zover, we zijn in verwachting en daar hoort ook het uitzoeken van de namen bij. Maar ondanks dat we al jaren een lijstje bijhielden en veel op één lijn liggen qua smaak is het nu een stuk moeilijker dan we dachten. Niet lijkt ineens goed genoeg. herkennen meer mensen zich hierin?

Inmiddels ben ik 34 weken zwanger van ons eerste kindje, een dochter.