Het is alsof ik alleen berichten schrijf wanneer het niet goed gaat met mijn meisje. En dat is eigenlijk ook zo. Afgekropen zondag ging is met de moeder van mijn partner en haar man lunchen bij papa, de vader van mijn dochter. We bestelden koffie, thee en een appelsapje. 

Gister ochtend hadden we geen brood in huis waardoor we volkoren havermout pannenkoeken als ontbijt gingen eten. Omdat ik nog even aan de slag moest heb ik Lola alvast een toetje gegeven. Een soja vla toetje. Had ze alvast wat zuivel binnen en ik kan rustig aan de bak. 

Het is een tijd geleden dat ik voor het laatst geblogd heb. Eigenlijk een goed teken. Want dat betekend dat het goed gaat met mijn dochter. En dat is ook zo!

Vorige week kreeg ik te horen dat ze proberen de pop van Lola steeds vaker in het mandje te doen dat Lola zonder pop speelt. Over het algemeen gaat het heel goed maar eigenlijk vind ik het vreemd. 

8 mei is het Moederdag. En voor mijn bedrijfje KeekPost heb ik een moedersagactie, alleen twijfel ik over de naam. Wat vinden jullie:

Oke, Lola is pas 21 maanden maar ik vind dat ze al best bekend mag worden met de routine van naar het toilet gaan. 

Met een man in de horeca voelt het soms net alsof ik een alleenstaande moeder ben. Ik werk vier dagen per week, waarvan Lola drie (mid)dagen naar het KDV gaat. Uit het werk fiets ik langs het kdv waar Lola het erg naar haar zin heeft. Zo erg dat ze 9 van de 10 keer geen zin heeft om mee naar huis te gaan. We zingen lekker liedjes op de fiets en thuis aangekomen moet mama direct in de running. Koken, terwijl Lola alle aandacht wil... 'Ninne' roept ze de hele tijd. Het liefst wil ze dat ik haar op til tijdens het koken. De laatste tijd zet ik haar op een kruk aan het aanrecht en laat ik haar 'helpen'. Daarna gaan we eten, nemen we een toetje en kijken we nog even tv. Daarna is het tijd om tanden te poetsen pyjama aan en kijken we nog 1 programma op babytv. Daarna gaat Lola naar bedje toe. Dit is meestal rond 20.00... Voor mijn gevoel veel te laat. Maar ik red het gewoon niet eerder. 

Ik ben altijd de gene die samen met onze dochter op staat. Maar in het weekend probeer ik soms een beetje uit te slapen. Lola gaat soms alleen naar de woonkamer en lekker spelen, we wonen gelijkvloers dus gaat makkelijk. Ik lig dan nog even lekker op bed met gespitste oren. En als we netjes onze spullen opruimen einde van de dag, kan het geen kwaad ben ik van mening. Mijn vriend vind het geen goed idee maar hij vertikt het om op te staan.

Af afgelopen donderdag 31 maart was het zo ver. De buisjes zitten er in! Lola was een grote meid.