Dag mooi mannetje
Het moment waarop ik mijn kersverse neefje in de armen nam en ons mannetje levenloos in mijn buik zat, wachtend om geboren te mogen en moeten worden.
Met trillende benen en lood in mijn schoenen liep ik, na net zelf ontslagen te zijn van de kraamafdeling om later in de week weer terug te keren voor de inleiding, naar de kraamafdeling een verdieping hoger in het ziekenhuis. Voor de deur bleef ik staan, haalde diep adem, veegde mijn tranen van mijn wangen en ging naar binnen. Daar zag ik mijn kersverse neefje, in de armen van zijn mama. Even probeerde ik mijn tranen te bedwingen, maar meteen kwam het besef, dat ik dit op een heel andere manier ga meemaken, ergens later deze week.