Wat is het vrouwenlichaam toch magisch
En dan heb ik het in dit geval specifiek over het geven van borstvoeding..
En dan heb ik het in dit geval specifiek over het geven van borstvoeding..
Het is alweer een tijd geleden nadat ik mijn laatste blog heb gepost. Nadat Megan is overleden en ik opnieuw zwanger mocht raken vond ik het moeilijk om mijn gevoel op papier te krijgen. Mentaal vond ik de zwangerschap zwaar. De constante zorgen, ondanks dat een hartafwijking was uitgesloten was er toch continue de angst om ook dit kindje te verliezen.
Deze vraag komt al vroeg na het overlijden van Megan. Ik weet dat bij het nagesprek gevraagd gaat worden of en eventueel welk anticonceptie middel we willen gebruiken. Dus zo ongeveer een maand na Megan haar overlijden wil ik het onderwerp toch aansnijden bij mijn man.
Lieve Megan,
De watermethode is een manier van opbaren. Dit wordt gebruikt om baby's die tijdens de geboorte, voor de geboorte of kort na de geboorte overlijden. Een baby in water opbaren kan als vanaf 6 weken zwangerschap tot 42 weken zwangerschap.
Inmiddels is het ruim 11 weken geleden dat ons mooie meisje met 22 weken zwangerschap levend ter wereld kwam en na 50 minuten is overleden.
Een maand na de crematie van Megan kregen we een brief van het crematorium wat we met haar as wilden. Tal van opties waren er. Echter wilden wij vanaf het eerste moment maar 1 ding. Dat ze weer thuis zou komen. Dus we vulden in dat we haar as wilden ophalen om thuis te bewaren. We moesten dan een afspraak maken. Zoals ik in de vorige blog al heb verteld zijn we naar pottenbakkerij 'de kneedbare steen' gegaan die zich gespecialiseerd heeft in baby-/kinderurnen. Zij heeft een gepersonaliseerde urn gemaakt voor Megan.
Rond 18.00u waren we zover dat we het ziekenhuis konden verlaten. Er werd ons gevraagd of we met de beveiliging naar de parkeergarage wilden. Dan konden we een binnendoor route krijgen zodat we niet in de menigte hoefde. Dit wilden we niet. We hadden haar mandje toegedekt, maar ik wilde gewoon via de normale wegen samen met mijn man naar de garage. Hij zou ons duwen terwijl wij in de rolstoel zaten. Zoals we dat bij alle kinderen hebben gedaan.
Eenmaal het besluit genomen dat onze dochter geboren ging worden zijn we gaan kijken naar wat we willen. Een geboorte die een afscheid word.21 weken zwanger, mogelijk 22 bij geboorte. Kan ze kleren aan? Of alleen een wikkeldoek? Willen we haar in een mandje leggen? Een kistje vonden we niet bij haar/ons passen. Willen we haar cremeren of begraven? Hoe willen we haar afscheid doen? Wat was dit verschrikkelijk moeilijk...
Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.
Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.
Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!
Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.