Hoe mijn bevalling volgens het boekje verliep, maar toch heel speciaal was
Nu onze Benjamin alweer bijna een jaar oud is leek het me een mooi moment om terug te blikken op mijn bevalling. Ik heb in de kraamweek ieder detail uitgeschreven, omdat ik constant aan het verwerken was wat er nu allemaal was gebeurd. De bevalling is echt wel een event of a lifetime, zeg maar! Dit is mijn verhaal:
In de weken voor mijn uitgerekende datum kwam nota bene MIJN verloskundige op het acht uur journaal om de noodklok te luiden wat betreft tekort aan ziekenhuispersoneel in de verloskamers. Dezelfde verloskundige moest die week ervoor met een dame met weeën vanuit Utrecht naar Tiel rijden. TIEL! Ik was lichtelijk bezorgd, zoals je je wel kunt voorstellen. Waar zou ik gaan bevallen?
Blunder!
Blunder van een newborn mama
De kraamverzorgster was net een dag weg en ik dacht dat ik er helemaal klaar voor was: ik zou mijn baby voor het eerst zelf in het badje doen. Dat verliep niet zoals gehoopt...
Het draaien van een stuitbaby
In mijn vorige blog schreef ik over de versie die er aan zat te komen. Onze baby lag al weken in stuit en we wilden graag proberen wat we konden om hem of haar te laten draaien. De moxa therapie mocht helaas niet baten, hoewel we merkten dat het kindje er erg beweeglijk van werd. Maar echt de draai maken, ho maar.
Stuitbaby
Ik ben bijna 36 weken zwanger en ons kindje ligt nog in stuit. De baby ligt al weken op dezelfde plek met zijn koppie (wel heel leuk om hem al over zijn bolletje te kunnen aaien) maar wat zou het fijn zijn als hij of zij de zwaartekracht zijn werk zou laten doen! Nu denk ik ergens wel dat hij/zij nog zal draaien, maar je weet het gewoon niet.
Voel ik nu mijn baby of mijn darmen?
18 weken zwanger!
Kennen jullie dat gevoel? Ik ben voor de eerste keer zwanger en vind het nog lastig om overtuigd te kunnen zeggen dat ik mijn kindje voel. Zijn het nou mijn onrustige darmen of is het wat ik eigenlijk denk en hoop, mijn kleine baby?