Ik neem je mee terug in de tijd. Eind 2019, een prachtige periode met veel geluk wat abrupt werd overschaduwd door verdriet. De periode waar ik zwanger werd van Jaïr en tegelijkertijd hoorde dat mijn oudste broer Elia ongeneeslijk ziek was. Het voelde alsof de wereld onder mijn voeten wegzakte. Ik was boos. Boos op de hele wereld. Maar ook verdrietig...ik voelde me machteloos. Want hoe oneerlijk is het? Deze gevoelens gemixt met alle hormonen die komen kijken bij je eerste trimester. Ondanks het verdriet voelde ik me ook weer ontzettend dankbaar en gelukkig, want er was kloppend hartje op de echo.