Die avond begon Marelinde, ondanks de medicatie voor haar delier, weer te ijlen. Ze riep dingen als "mama jij oud" en "jij stinkt" terwijl ik aan de andere kant van de kamer zat en ze me daar echt niet kon ruiken. Toen ik haar vroeg wat ze bedoelde met jij oud, kwam er wat gebrabbel en toen ik doorvroeg waarom ik stonk zei ze ineens "Nee jij stinkt niet, jij ruikt heel lekker". Ik vond het erg vreemd, waarom zou ze nu toch ineens gaan ijlen. Zou het toch een hersenbeschadiging zijn? Ik heb het op het whitebord in haar kamer geschreven en het er met de zuster over gehad. Zij zei dat er echt geen sprake was van een hersenbeschadiging, maar dat ze even zouden kijken naar de medicatie voor haar delier. Toch weer een kleine opluchting. Marelinde mocht nog even Vayana kijken en viel al snel in slaap.